×

Concert

29 september 2015

Spannende John Metcalfe live in Kings Place

Geschreven door: Dick Hovenga

Label: Real World Records

Met het geweldige album The Appearance Of Colour als uitgangspunt was het spannend om John Metcalfe en zijn band ook live aan het werk te zien. Spannend vooral om te zien of hij die overweldigende sound van het album ook live kon produceren. Het vlakbij Kings Cross gelegen Kings Place was de plek om Metcalfe op zaterdag 26 september live aan het werk te zien.

Hoe grappig om te weten dat in hetzelfde gebouw op Kings Cross op de 2de verdieping die avond vanaf middernacht Max Richter met een aantal muzikanten zijn 8 uur durende en absoluut overweldigende Sleep zou gaan opvoeren. Metcalfe was als muzikant live op het podium naast Richter te zien op Down The Rabbit Hole afgelopen zomer. Ze speelden daar een dik uur Sleep. Nu speelde Metcalfe zelf beneden in een volle Hall 2 met zijn gestripte band omdat drummer Daisy Palmer ontbrak. Maar met Ali Friend (Red Snapper) op contrabas, Tom Cawley op piano, Louisa Fuller (die ook in het Max Richter Ensemble speelt) en Will Schofield op cello had Metcalfe een mooie band om zich heen.

De nadruk lag natuurlijk op zijn uitstekend ontvangen vierde album The Appearance Of Colour, dat een prachtige mix van Electronic, klassiek, drum ’n bass en folk laat horen. Als geen ander weet Metcalfe met zijn grote gave om prachtige arrangementen (hij werkte onder meer optimaal met Peter Gabriel samen voor diens orkest album) te schrijven te overtuigen met zowel sfeerrijke als indringende composities. Albumopener Sun, een van de meest fascinerende tracks die dit jaar uitgebracht zijn, werd in een prachtversie gespeeld met die heerlijke opbouw naar de tweede drum ’n bass climax als hoogtepunt. Maar ook The Silver Track, Gold Green en de hemelse titeltrack klonken live overweldigend.Met Roisie Doonan als zangeres werd het fraaie Just Let Go (op het album gezongen door Natasha Kahn van Bat For Lashes) al net zo indrukwekkend uitgevoerd.

Natuurlijk was het jammer dat voor dit optreden drummer Daisy Palmer ontbrak en de beats vanuit de computer kwamen. Juist de dynamiek van haar drumwerk met het basspel van Friend maakt zoveel indruk en geeft de composities zoveel groove en kracht. Maar niet getreurd. Nu kwam juist de prachtige drie-eenheid van Metcalfe’s gitaar, de cello van Schofield en het pianospel van Cawley prachtig uit te verf. Het geluid was vol en dik en het optreden maakte indruk. Het optreden was het grote bewijs dat The Appearance of Colour absoluut jaarlijst werk is.