Een van de meest interessante muzikale platformen in België is het door Bert en Stijn Cools beheerde Granvat label. Op dat label kwamen inmiddels al enkele prachtreleases uit, waaronder het recente Beestentijd (2017) en het achttienkoppige slow orchestra Book of Air: Vvolk (2016). Bijzonder platform, bijzondere releases. En dus hoog tijd om nader kennis te maken met Book Of Air : Fieldtone uit 2015.

Stel u een huis voor met meerdere kamers. Dat zou op zich een goede basis kunnen zijn om de bijzondere muziek van het Fieldtone project te vatten. Met Fieldtone wordt verwezen naar ‘roomtone’ of de geluidswereld van een specifieke lokatie of ruimte. Elke kamer is anders en heeft zijn eigen karakter, elke kamer heeft ook zijn eigen muzikale karakteristieken. Dat is alvast het uitgangspunt.

Het collectief gaat op zoek naar een herschikking van sonische structuren en texturen en speelt daarbij met parameters zoals tijd, geluid en ruimte. Toegegeven, dat is een nogal lastige omschrijving voor de eerder weerbarstige, grillige muziek waarbij we bedoelen dat Fieldtone vooral op zoek wil gaan de slow grooves. Traagheid vormt een essentieel aspect van de muziek, zo blijkt, al gaat het ook om de erbij horende bewustwording waarbij klanken spontaan en organisch kunnen groeien zonder dat het al te kunstmatig of geforceerd aanvoelt.

Fieldtone is een in vier luiken opgevat gesamtkunstwerk waarbij de composities van aanzienlijke lengte inzetten op subtiliteit, nuance en detail. Het is zinnenstrelende muziek die een ongekende sensualiteit en poëzie in zich draagt. Het is de glorieuze kracht van het traag openbloeien en dat is slechts een van de vele essenties van Fieldtone.

Niet toevallig dat de groep al enige tijd samenwerkt met de Nederlandse bioloog en kunstenaar Wim Van Egmond om samen een ‘slow art film concert’ voor elkaar te krijgen. Van Egmond zorgt voor allerlei beelden van eencelligen en haast onzichtbare microwezentjes, die begeleid worden door die al te bijzondere klankstructuren van Fieldtone. En net zoals Van Egmond het onzichtbare zichtbaar probeert te maken, tracht dit Fieldtone collectief hetzelfde te doen, maar dan met voorlopig braakliggende en onontgonnen geluidswerelden. Het is een creatieve invalshoek op een in wezen voor de hand liggend concept : het spel tussen tijd, geluid en muziek met het oog op de verhoogde bewustwording van schoonheid.