×

Recensie

Alternative

26 januari 2018

Wij, Weg

Wij, Weg

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Illuminine Records

Wij, Weg Wij, Weg Alternative 4.5 Wij, Weg – Wij, Weg Written in Music https://writteninmusic.com

Wij, weg is misschien nog veel meer dan Illuminine al was, een héél persoonlijk project. Na een concertperformance met muzikant/pianist Jan Swerts ervoer gitarist Kevin Imbrechts tijdens een zoveelste slapeloze nacht een storm aan negatieve gedachten. Dit bleek het begin van een lange lijdensweg waarin de muzikant zich onder meer geconfronteerd zag met paniek, angst, dwanggedachten en autistiforme kenmerken. De muziek leek een voor de hand liggende weg, een manier om ervaringen te kanaliseren. Dat leidde niet enkel tot de creatie van nieuwe soundscapes, maar voor het eerst ook naar tekst en woorden.

De nieuwe muziek komt uit zonder marketingplan. Wij, Weg is dan ook helemaal geen verhaal waarin het stimuleren van platenverkoop centraal staat, maar wel vooral een waarin via muziek – en meer dan ooit taal – de aandacht voor geestelijke gezondheidszorg centraal komt te staan. Die ontwapenende eerlijkheid en eenvoud siert Imbrechts, meer dan wat ook. Want ook dat is de doelstelling: het debat openbreken, de mogelijkheden tot dialoog en discussie versterken,.. .

Imbrechts, de zoveelste in de rij, wijst daarbij naar de ziekelijke prestatiedrang die onze samenleving (inclusief muzikanten) steeds vaker in bedwang heeft. Maar daar oor voor hebben, is er helaas vaak niet bij (Blind). Wat het dan nog moeilijker maakt, is dat de toegang tot en de bijhorende middelen voor geestelijke gezondheidszorg beperkt zijn. Er is volgens Imbrechts echt nood aan een grotere bereikbaarheid en ondersteuning. De drempel moet omlaag, meent hij. Een eerste stap in de goede richting is je verhaal kunnen doen, naar elkaar luisteren en in dialoog met elkaar kunnen gaan.

Wij, Weg herinnert in muziek onmiskenbaar aan Illuminine, maar wijkt daar evenzeer van af. Onder meer door de scherpe focus op het tekstuele, maar vooral ook in de manier waarop Imbrechts zich als zanger naar voren schuift. Dat vergt lef, durf en moed om zo ontzettend openhartig te zijn. Wat eveneens opvalt is de broze kwetsbaarheid van de songs. Dat merk je onder meer aan de korte, summiere titels zoals Huil, Speel en Neem.

Zo krijgen we een album dat nostalgie (Toen) en het melodieuze danig knuffelt, maar vooral inzet op gelaagdheid en sfeer. Er is soms (donker) popsentiment aanwezig (de instrumentale interlude Droom zou uit de koker van Elliot Smith kunnen komen), maar het overheersende is desalniettemin het omkaderende verhaal waarin geestelijke gezondheid (de onmacht en het drama van Huil dat her en der versterkt wordt door troebel, maar sierlijk vioolspel) overheerst.

En dan is er Neem, dat op een of andere manier iets van het triomfantelijke en overweldigende van Sigur Ros in zich heeft. Elders is er ruimte voor experiment, zoals Sfeer waarin een ritmebox en een banjo herinneringen oproept aan Mark Linkous (Sparklehorse), die niet toevallig eveneens met zware mentale problemen kampte en slechts de muziek als uitweg en redding zag.

Op tekstueel vlak is er vooral pakkende eenvoud: kleine woorden en zinnen waarachter een veel groter verhaal schuilt. Een verhaal dat hier danig tot de essentie geschrapt wordt.

Dat alles maakt van Wij, Weg een meer dan bijzonder audiodocument, waarbij er tot op zekere hoogte enige overlap is met projecten als Spinvis (Erik De Jong) of Strand (Bert Dockx), al zijn er verschillen. Het lijden (Intro: “de namen zweven hier in het rond”) maakt daarin stilaan ruimte voor loutering (Staan: “zie je mij nog staan? / kijk toch om je heen”). Kevin Imbrechts (Illuminine) maakte dan ook een ontzettend mooie en atmosferische plaat die alle aandacht ruimschoots verdient.

“Kijk niet om

en val niet neer

en houd toch vol

De meester staat achter het raam”

– Grijs



  1. (Intro)
  2. Toen
  3. Weer
  4. Huil
  5. (Droom)
  6. Speel
  7. Neem
  8. (Sfeer)
  9. Blind
  10. Staan
  11. Grijs