×

Recensie

Alternative

18 oktober 2017

Warhaus

Warhaus

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Pias

Warhaus Warhaus Alternative 3.5 Warhaus – Warhaus Written in Music https://writteninmusic.com

Na het grote succes van We Fucked A Flame Into Being en de bijhorende tournee was het voor Warhaus, de muzikale baby van Maarten Devoldere en Sylvie Kreusch, tijd om stilaan nieuw werk aan te boren. Inspiratie vonden Devoldere & co deze keer onder meer bij Dr. John en het werk van de legendarische Vladimir Nabokov. Zoals hij op de voorganger met D.H.Lawrence’s Lady’s Chatterley’s Lover speelde. Daaruit zou je al kunnen afleiden dat Devoldere veel en graag reist in de wereldliteratuur. Maar ook dat hij zich volop laat inspireren door wat zijn pad kruist.

Warhaus is geen soloproject van Devoldere, noch een veredeld zijspoor van het erg populaire Balthazar. Het is gewoon een eigen verhaal waaraan Devoldere en Kreusch (Soldier’s Heart) schrijven. Samen met goed volk dan wel, zoals onder meer producer Jasper Maekelberg (Faces On Tv) en gitarist Geoffrey Burton, David Sanders, Jens Bouttery, Nathan Daems en Senne Guns.

Op Warhaus horen we net als op voorganger We Fucked A Flame Into Being de aanwezigheid van véél talent op de groei. Neem nu opener Mad World dat ongetwijfeld op goedkeurend geknik van de in de eeuwige jachtvelden hierboven vertoevende Leonard Cohen (die rokerige vocals!) kan rekenen, al lonkt de onderliggende knekelpercussie naar die van Tom Waits. Jaja, we weten het wel : “it’s a mad, mad world if you want to get it on”. Iets verderop is er de sensuele luchtigheid van Love’s A Stranger, dat ongetwijfeld mee geïnspireerd is door de duetten tussen Serge Gainsbourg en Jane Birkin. De liefde is een vreemdeling en zorgt soms voor ‘a beautiful mess’. Die omschrijft meteen ook de feel van het album an sich : een schoon, maar bezield rommeltje waarin Devoldere & Kreusch de rol van stijlvolle star crossed lovers spelen.

Gaandeweg valt steeds meer op hoe de basis van de songs liggen bij percussie (Well Well) en clevere grooves (het naar Bad Seeds en exotica geurende Control waarin een streepje Nabokov – little lolita!- verborgen ligt). Doe daar nog wat aanstekelijke popfeel bij en je bekomt een album waarbij songs soms echt lang blijven hangen. Ook de manier waarop de songs in elkaar haken maakt dit album de moeite.

Interessant is ook de afwisseling in het vocale tussen Devoldere en Kreutsch, waardoor het geheel een sexy en gevaarlijk laagje krijgt (Dangerous). Vreemde eend in de bijt lijkt Bang Bang, omdat die, ondanks de Ennio Morriconeachtige accenten, nog het meest weg heeft van een rechttoe rechtaan popsong: “bang bang / we’ve seen it all”. Warhaus brengt popsongs, maar dan erg goed op smaak gebracht door grote inspiraties als Cohen en Gainsbourg (No Such High). Al is, zo getuigt de dromerige, meeslepende popsong Everybody, ook een artiest als Pete Doherty niet ver weg.

Warhaus bevat ontzettend veel bespiegelingen over de liefde. Goede songs, fijne teksten. Ge(s)laagd album.



  1. Mad World
  2. Love's A Stranger
  3. Well Well
  4. Control
  5. Dangerous
  6. Bang Bang
  7. Everybody
  8. No Such High
  9. Kreusch
  10. Fall In Love With Me