Eurythmics had met de albums Touch en vooral Be Yourself Tonight laten horen meer te zijn dan een artistiek synthpopduo. Annie Lennox en Dave Stewart wisten ook wel raad met rock, rhythm & blues, soul en calypso, zoveel was wel gebleken in de jaren 1983-1985.

Ondertussen was Stewart ook een veelgevraagd producer geworden. In 1985, 1986 zou hij in dat kader samenwerken met onder meer Bob Dylan, Daryl Hall, Tom Petty en Mick Jagger. Bepaald niet de minsten. In dezelfde periode werkte hij met Lennox in Keulen en Parijs aan de opvolger van Be Yourself Tonight. De studio in Keulen – van de vermaarde Conny Plank – was geen onbekend terrein voor de band; in 1981 had Eurythmics daar immers al het debuutalbum In The Garden opgenomen.

Het nieuwe album Revenge werd in de zomer van 1986 uitgebracht en borduurde voort op het stevige bandgeluid van zijn voorganger, al lag de nadruk nog iets meer op rock en pop. Door de vaak robuuste sound heen waren net als voorheen echter weer de nodige bitterzoete sferen en teksten te horen.

Revenge verkocht wereldwijd weer erg goed, al bleef de VS wat achter. Het succes van de plaat was echter vooral te danken aan de reputatie van Eurythmics want het album ontbeerde echte grote internationale hits. When Tomorrow Comes, Thorn In My Side, The Miracle Of Love en Missionary Man waren wellicht net even minder pakkend, radiovriendelijk of opvallend dan voorgaande singles. Een logischer verklaring lijkt echter dat het ware hitparade-momentum van de band gewoonweg voorbij was in 1986.

De lange en succesvolle wereldtournee die Annie Lennox en Dave Stewart ondernamen na de release van Revenge onderstreepte de populariteit van Eurythmics echter ondubbelzinnig. De band stond midden oktober voor twee avonden geboekt in Ahoy maar die concerten werden helaas geannuleerd. Annie Lennox had te kampen met een keelontsteking. Het Australische deel van de Revenge Tour leverde het beeldmateriaal op voor de video Eurythmics Live, die in 1988 uitkwam. Toen was de populariteit van Eurythmics inmiddels wat tanende, al zou het nog enkele jaren duren voordat de band echt buiten beeld raakte.