Michiel Flamman is weer terug aan het muzikale front. Singer-songwriter Flamman kreeg in 2001 bekendheid met de liedjes I Know en Few Like You, welke hij voor Birgit Schuurman schreef. Daarna als J Perkin, bandleider van de band Perkin. Nadat Perkin in 2004 stopte gingen toetsenist Simon Gritsels en Flamman een verbond aan en startte zij het project Solo. Dit project heeft 4 albums (laatste in 2008) en een verzameld werk (2011) afgeleverd. Flamman werkt inmiddels vanuit Berlijn en dat is ook de stad waar hij zijn nieuwste project begonnen is; Unterwelten.

De naam Unterwelten is afkomstig van een bunkercomplex in Berlijn dat onder die zelfde naam geëxploiteerd wordt. Maar is zeker ook van toepassing op zijn muziek dat als donkere en duistere indiepop omschreven kan worden. En dat is gelijk te horen in opener Marylin And Me dat begint met klanken die uit de diepste krochten van de Berliner Unterwelten naar boven lijken te borrelen, overgaat in donkere muziek met zware diepe drums op de achtergrond en eindigt in chaos. Boxing The Compass is ook zo’n nummer dat je onmiddellijk grijpt. Een mooie zoete melodie die halverwege overgaat in geweld, terug komt in deze melodie en weer pompeus eindigt. Maar deze nummers worden afgewisseld met kleine pop-noir liedjes als Broken Bench, Psyche en Early Winter. Voeg daarbij een sterke folksong als A Beggar, dat zo afkomstig zou kunnen zijn van een Blaudzun album, en we kunnen spreken van een zeer gevarieerd album van hoge kwaliteit.

Ik denk dat Flamman er in geslaagd is zijn beste muziek tot dusver te maken. Muziek met diepgang, variatie en mooie melodieën die spanningen opbouwen. On-Nederlands goed, maar misschien moet ik wel gewoon zeggen Nederlands goed! Het is alleen niet te hopen dat, zoals afsluiter End Of Unterwelten doet vermoeden, het bij dit ene album blijft!

Tracklisting Unterwelten:

1. Marylin And Me
2. Dig
3. A Beggar
4. Broken Bench
5. Psyche
6. Go
7. Early Winter
8. Where Do We Go
9. Boxing The Compass
10. End Of Unterwelten