×

Recensie

Alternative

13 augustus 2019

Trash Kit

Horizon

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Upset The Rhythm

Horizon Trash Kit Alternative 4 Trash Kit – Horizon Written in Music https://writteninmusic.com

Het uit Londen afkomstige Trash Kit klinkt op hun vorige twee albums Trash Kit en Confidence nog erg gejaagd. Met de snelheid van een gemiddelde punkband werken ze zich in hoog tempo door de nummers heen. Of deze met The Ex bevriende band tips van deze ouwe rotten in het vak krijgen, of dat ze zelf het initiatief nemen, is niet duidelijk. Wel hebben ze als voorprogramma genoeg inspiratie opgedaan. Iets wat voor beide partijen zo goed bevallen is, dat The Ex ze ook nu weer als een van de support acts heeft gevraagd. Het veertigjarige bestaan van deze oer punkers moet een gigantisch feest worden. Je hoort in alles op Horizon een bredere kijk op de wereldmuziek terug. Daarmee opereren ze op hetzelfde level als The Ex, die hedendaags ook verschillende culturele aspecten een plek in hun muziek geeft. De noise held Thurston Moore van Sonic Youth mogen ze ook tot hun bewonderaar rekenen.

De combinatie van Afrikaanse ritmes en ouderwetse postpunk invloeden leiden tot songs met kop en staart. Niet dat Rachel Horwood nu stil achter haar drumstel zit. Ze is gegroeid in het structuur aanbrengen in haar experimentele slagwerk. De percussie neemt steeds meer een sturende rol op zich, waardoor Gill Partington met haar bas gemakkelijker aansluiting vind. Met deze basis komt het dromerige, hoekige gitaarspel van Rachel Aggs veel meer tot haar recht. De samenzang van de twee Rachels geeft het net wat extra’s, al is het de gitarist die de hoofdvocalen op zich neemt.

In openingssong Coasting hoor je dat direct al terug. Doordat het allemaal niet zo ingemetseld is, blijft er de sfeervolle cello van Coral Rose en het vioolspel van Emma Smith ruimte over. Met het exotische werk van Rachel Aggs in Every Second ervaar je een meer geschoolde ontwikkeling. Als een traditionele zigeunerartiest werkt ze zich door het akoestische intro heen. Het grote verschil met de vrouwelijke bands van rond 1980 is dat Trash Kit niet feministisch en hysterisch klinkt. De zang ademt net wat meer liefde uit, en wil minder steken. Sterker nog, door minder tegenstrijdige beats, nodigt het daadwerkelijk tot bewegen uit.

Prachtig om in een typische Afrikaanse Dislocate te ervaren dat Rachel Horwood waarschijnlijk in een grijs verleden verplicht piano lessen heeft gevolgd. Een combinatie die minder vaak toegepast wordt, maar wel treffend in elkaar overloopt. Zo maakt Trash Kit een vluchtig uitstapje richting jazz, een genre welke je ook in titelstuk Horizon terughoort. Door deze invulling krijgt ook het afsluitende Window dezelfde vrouwelijke toetsen massage.

Het meest verrassende blijft het instrumentale Disco. Ramt Trash Kit op hun debuut nog zeventien tracks in minder dan een half uur uit de speakers, hier wagen ze zich aan een song die ruim de zeven minuten aantikt. Vreemd genoeg grijpen ze hier op het opgefokte karakter van de beginperiode terug. De saxofoon van Dan Leavers geeft net genoeg tegengas. Op het veel geprezen The Comet is Coming – Trust in the Lifeforce of the Deep Mystery is hij een van de grote smaakmakers achter de synthesizers en laat hij held Shabaka Hutchings de sax als geen ander bespelen, maar hierop beschikt hij zelf zeker geen ondergeschikte rol. Hij pompt Disco zowat tot ska bereikende hoogtes op, om vervolgens bijna fluisterend de achtergrond in te duiken. Eerlijk is eerlijk, zonder Dan Leaves zou het allemaal een stuk minder overtuigen. Het trio heeft zich tot een salsa van opzwepende en pittige ingrediënten ontwikkeld. Live krijg je de komende tijd vijf keer de kans om dit in Nederland te ervaren.



  1. Coasting
  2. Every Second
  3. Dislocate
  4. Horizon
  5. Sunset
  6. Bed
  7. Disco
  8. See Through
  9. Traffic Lights
  10. Bed (Reprise)
  11. Window