×

Recensie

Alternative

29 mei 2013

Too Tangled

Where The Echoes Die

Where The Echoes Die Too Tangled Alternative 4 Too Tangled – Where The Echoes Die Written in Music https://writteninmusic.com

Tweede album van dit indie-electro-rock duo uit Gent. Na het verschijnen van The Magic Got Killed uit 2010 hebben ze zich afgelopen jaar opgesloten in de oude Boxclub in Gent voor nieuw werk. Deze opnamen zijn afgemixt in de studio van en met Ian Davenport die onder meer werk van Radiohead, Band Of Skulls en Supergrass onder handen heeft genomen. In september 2012 verscheen de plaat al in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland waar ze inmiddels veel succes en airplay hebben. Zelfs thuishaven België alsmede Nederland moest wachten tot het voorjaar van 2013 voor de officiële release van de plaat.

Na opener As Long As We Got Sound, wat veel weg heeft van The Velvet Underground qua sound, schieten we door richting single Shuffle Baby. De song stuwt voort op een drumsound en opzwepend gitaarwerk en de prima vocalen van het duo, die innig in elkaar smelten. Maar ook het repeterende regeltje aan het einde van zangeres Eva Buytaert “I ain’t no sweatheart, I’ve got no heart” blijft nagalmen in je hoofd waardoor het een super catchy song wordt. Het uptempo Wrecking Ball gaat verder op deze ingeslagen weg en vergelijkingen met The Kills, The White Stripes, Black Rebel Motor Cycleclub of The Raveonettes liggen werkelijk om de hoek.

De zwoele stem van Eva klinkt in Someone Shot Me zo verleidelijk dat een man of vrouw stevig met beide benen op de grond moet staan om niet door zijn hoeven te zakken, dit is verleiden met een gouden randje. Dan gooit ze er ook nog een subtiel vioolgeluid overheen wat de song helemaal af maakt. Of het wonderschone Roses On My Grave waar Roeland Vandemoortele zijn gitaarkunsten werderom op ingetogen wijze laat horen.

De cover Eisbar uit 1981 van Grauzone is een grappig niemendalletje halverwege de plaat, maar meer ook niet. Dan gelukkig meer garagerock klanken op Crashing Doll waar je weer lekker op tekeer kan gaan. En na het freaky I Hit It Hard en het ingetogen en wonderschone Passenger komt het eindschot. Met het rockende Berlin Nights en Magical Hands sluit de plaat af met het zoete Where The Echoes Die. En na iets meer dan 35 minuten staar je een beetje voor je uit en begrijp je niet dat deze band meer aandacht krijgt in ons kikkerlandje.



  1. As Long As We Got Sound
  2. Shuffle Baby
  3. Wrecking Ball
  4. Someone Shot Me
  5. Roses On My Grave
  6. Eisbär
  7. Crashing Doll
  8. I Hit It Hard
  9. Passenger
  10. Berlin Nights
  11. Magical Hands
  12. Where The Echoes Die