×

Recensie

Alternative

15 januari 2019

The Rock*A*Teens

Sixth House

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Merge

Sixth House The Rock*A*Teens Alternative 4 The Rock*A*Teens – Sixth House Written in Music https://writteninmusic.com

The Rock*A*Teens kiest voor sterretjes in hun bandnaam, anders kom je al snel bij een Rockabilly band uit de jaren vijftig terecht, en niet bij deze indierockers. Een vanaf 1994 actief collectief welke de oorsprong in Cabbagetown heeft, een oostelijk gelegen buurt van Atlanta in de Amerikaanse staat Georgia. Een plaats welke bekend is vanwege de vele actieve graffiti artiesten. Eigenlijk was deze groep net zo passé als de tags uit verleden tijden, die nog verschillende gebouwen versieren. Na de eeuwwisseling wordt het stiller, verschijnt er nog een plaat Sweet Bird of Youth en EP Noon Under the Trees, en vervolgens ruim zeventien jaar helemaal niks meer. Verrassend dat er dan vrij onverwacht nieuw werk uitkomt, in het vorig jaar uitgebrachte Sixth House.

Het begin is allemaal net zo donker en onheilspellend als hun oudere werk, maar het resultaat is een stuk minder hard en niet zo rommelig. Billy Really heeft het verfijnde Paisley Underground garagesound, waaraan zanger Chris Lopez hier de nodige dramatiek aan toevoegt. Niet te vergelijken trouwens met de berg ellende die ons muzikaal in het bezwerende Lady Macbeth ten gehore komt, waar ze dieper en pijnlijker in de ziel van de band porren. Het verfrissende dromerige Turn and Smile heeft een ander karakter. Heerlijke no nonsense rock, waarbij ze de woorden op punkwijze op ons bordje dienen. Gelijk de volle mep, zonder verdere poespas, rauw als een niet goed doorbakken steak. Lekkere opzwepende drumpatronen vliegen ons in het toegankelijkere Go Tell Everybody om de oren , hoge backings zorgen voor het psychedelische effect. Een doordachte dansbare track met een heel erg sterk wij gevoel, zou zich zo als publiekslieveling tijdens concerten kunnen ontwikkelen. Ook verder terug in de tijd ligt de inspiratie voor Baby’s on to Me. Hier zou je je door de bevlogenheid je zo op een college party wanen, met beginnende acts hun plaatselijke minute of fame incasseren. Zo horen jonge honden te klinken, puur en onbevangen.

Stampende rock waar Chris Lopez nog net in het verder krachtige statement Closest to Heaven vocaal overheen komt. De track bezit verwijzingen naar de gitaarband oorsprong uit de jaren 90. Je zou bijna vergeten dat The Rock*A*Teens daar ook toe behoren. Niks nieuws dus eigenlijk, alleen blinkend opgepoetst. Knap hoe juist de vocalen na al die jaren zo heerlijk jeugdig klinken. Ook de luistervriendelijke chaos die ze met Count in Odd Numbers proberen op te roepen, gaat terug naar waar ze ooit hun aftrap hadden. Lost in Sound is een flink door de blender gegooide combinatie van gitaarrock, punk en Britpop; shaken en serveren. De romantische benadering van Listen, Sonny Boy verwacht je niet, dit zou zo zelfs door hipster meisjes massaal omarmt kunnen worden, al is dat niet zozeer een compliment. Als er een stroming is geweest welke al vanaf het begin belachelijk overkomt, dan is het deze wel. Hip is in een paar jaar geleden tot bordurende en breiende jonge verliefde stelletjes teruggebracht. De hippies van het heden. Gelukkig, ondanks de associaties die het oproept, verder een prima track. Crystal Skies heeft raakvlakken met de do it yourself sound uit de jaren tachtig, al is hier de stofzuiger wel thuis gelaten. Blikkerig en rammelend, en zo komt dit het beste tot zijn recht. Na zoveel onproductieve jaren, gaat The Rock*A*Teens verder waar ze jaren geleden stopten. De aansluiting met nieuwe acts kan probleemloos gemaakt worden. Terug van weg geweest.



  1. Billy Really
  2. Lady Macbeth
  3. Turn And Smile
  4. Go Tell Everybody
  5. Baby's On To Me
  6. Closest To Heaven
  7. Count In Odd Numbers
  8. Lost In Sound
  9. Listen, Sonny Boy
  10. Crystal Skies