The Hayman Kupa Band is het samenkomen van de Britten Emma Kuppa (van (Standard Fare en Mammoth Penguins) en Darren Hayman (van Hefner). Die verzamelden een band om zich heen, maar eigenlijk is het op-en-top een duet album. Eentje die vol staat met vraag-antwoord spelletjes, waarbij beiden om en om hun lines zingen. Dit klinkt schattig en aanstekelijk, in ieder geval voor een tijdje. Het doet wel denken aan een meer gepolijste, onderkoelde versie van Moldy Peaches. Wel op zijn Brits niet te vergeten, want dit klinkt heel Brits.

Dat er zowel muzikaal en qua persoonlijkheid een klik is tussen hen valt goed te horen: 2 handen op 1 buik, met teksten die qua geslacht onzijdig zijn. De stemmen passen goed bij elkaar en door de rommelige losse instrumentatie is het juist wel leuk dat ze soms op het randje van vals klinken. Om het af te maken is het album opgenomen in mono, wat een intiemer, licht claustrofobisch tintje aan de muziek meegeeft. Op die manier hebben ze een concept bedacht over verbondenheid, liefde en (het gebrek aan) vertrouwen. Helaas valt het goed te horen dat ze “slechts” bevriende muzikanten zijn en geen geliefden. Serieuze thematiek komt aan bod in de duetten, tussen 2 mensen die elkaar niet door en door kennen. Dit wordt gecompenseerd met scherpe humor en een gortdroge voordracht, maar dit is gelijk de valkuil; een gebrek aan oprechte emotie en intensiteit maakt van dit album niet meer dan een gezellig en lief werkstuk. Ze hebben een leuk verhaal verzonnen en dit tot in de puntjes uitgewerkt en leuk verpakt in aanstekelijke muziek, dat is alles.

Dit album wordt compleet gered door de gezelligheid en lol die ze beiden met elkaar hebben. Dat hoor je er aan af. Tussendoor praatten ze waarschijnlijk over hun favoriete huisdier, of welke producten er in de aanbieding zijn bij de supermarkt. Daarna was het weer tijd om een liedje op te nemen. Lief, aanstekelijk en heel goed op elkaar ingespeeld, maar te vluchtig en weinig betekenend.