×

Recensie

Alternative

22 september 2017

The Fresh & Onlys

Wolf Lie Down

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Sinderlyn

Wolf Lie Down The Fresh & Onlys Alternative 3.5 The Fresh & Onlys – Wolf Lie Down Written in Music https://writteninmusic.com

De Californische band The Fresh & Onlys zijn min of meer ontstaan in dezelfde garagerockscene waarin ook Sic Alps, Thee Oh Sees en Ty Segall zich begaven. Twee albums lang klonken ze dan ook lo-fi en rammelend. Met het album Play It Strange kwam daar opeens verandering in en creëerde  de band heel duidelijk een eigen stijl. Deze stijl bestond uit 60’s psychedelica, country, synths en een scheut donkere, maar romantische pop zoals ook The Cure en The Smiths graag laten horen. Vooral bij de galmende, over-the-top zang was een Morrisey-klank niet te missen. Toch bleef het altijd moeilijk om het geluid van deze band te definiëren. Zo kun je onmogelijk vaststellen dat het hier om een altcountryband zou gaan, maar klinken ze dan weer te gruizig om het popmuziek te noemen. Die donkere toon en gruizigheid kwamen tot een voorlopig hoogtepunt op voorgaande album House of Spirits, waarbij opeens ook een scheut desertrock toegevoegd werd.

Dat die gruizige stijl weer grotendeels verdwenen is zal de trouwe fan niet verbazen. De band doet immers altijd waar het zin in heeft, maar klinkt daarbij constant als zijn eigenzinnige zelf. Niet te vergelijken, niet in een hokje te duwen. Ondanks dat er altijd duidelijke invloeden en stijlen zijn aan te wijzen. Opener Wolf Lie Down knalt er nog ruig in en ook Impossible Man laat het gaspedaal nauwelijks los. Op die manier wordt er een vleugje rauwe pop-punk gecombineerd met Morissey romantiek, zoals ook cultpunkers Smoking Popes dat zo goed kunnen. Opvallend klinkt ook Dancing Chair dat een boogie-ritme mengt met desertrock en daarmee prima had gepast op het vorige album.  Elders op het album gaat de band wat rustiger en meer donker-romantisch te werk. Het resultaat is mooi, maar ook dikwijls wat eenvormig, kaal en durven we te zeggen…saai? Net wanneer we de aandacht dreigen te verliezen gooit Becomings er een Johnny Cash-achtig gitaarriedeltje in.

The Fresh & Onlys leveren hier wederom een prima album af. Helaas wel eentje die bij vlagen wisselvallig klinkt en een constante kwaliteit niet kan vasthouden. Zelfs dan is dit album dik de moeite van het beluisteren waard, simpelweg voor het feit dat er momenteel geen andere band is die zo klinkt.



  1. Wolf Lie Down
  2. One Of A Kind
  3. Qualm Of Innocence
  4. Walking Blues
  5. Dancing Chair
  6. Impossible Man
  7. Becomings
  8. Black Widow