Dat deze band is afgeleid van eigenzinnige kunstenaar Andy Warhol zal bij iedereen bekend zijn. Buiten dat feit vervullen de uit Portland afkomstige The Dandy Warhols ook grotendeels zijn uitgekristalliseerde leefwijze. Met de kleine catchy novelty hit Not If You Were The Last Junkie On Earth hedden ze hun fifteen minutes of fame. Dit bouwen ze als een eindeloze lange psychedelische trip uit. Vervolgens hoereren ze zich met Bohemian Like You als goedkope prostitué aan een megagroot mobiele telefonie bedrijf. Frontman Courtney Taylor-Taylor is moeilijk te peilen. In interviews verschuilt hij zich achter een mysterieus druggy imago. The Dandy Warhols kunnen zo bij de glamour jetset met hun glossy lifestyle aanschuiven , maar hebben ook een verlopen designer act uitstraling. Uitgerangeerde stadsjunkies met scoringsdrang. Verwacht van Why You So Crazy geen meesterwerk, maar een plaat die in het verlengde van de smaakvolle voorgangers als Distortland en This Machine ligt. Deze modieuze punkers verzetten zich maatschappelijk door hun eigen weg te gaan, of dit nu succesvol is of niet.

Met een gedateerde dancesample trappen ze in Fred N Ginger af. Niks verkeerds mee, sterker nog, perfect om een concert mee te beginnen. Ze trekken de aandacht en slaan vervolgens snoeihard toe; bam! Dat vuurwerk komt er met het cyberpunky Terraform. Futuristisch van opbouw met een tegendraadse swing. Maar dit zijn toevallig wel The Dandy Warhols. Het is uncool om hier een gave draai aan te geven, dus laten ze het langzaam afsterven. Highlife heeft een vet rockende lekkere sound waarbij Zia McCabe niet onverdienstelijk haar zangtalent laat horen. Er wordt dus gemakkelijk tussen een breed scala aan stijlen heen en weer gesprint, er komt zelfs een Yankee Doodle cowboy yell voorbij. Om na de rommelige punkrock Be Alright overgang vervolgens een xylofoon te plaatsen is typerend voor deze band. Ik vraag mij nog steeds af of dit knulligheid is om het onderontwikkelde muzikale talent te camoufleren of juist een hele doordachte geniale zet. Het is stiekem allemaal best wel lekker, of mag ik dat niet zo uitgesproken benoemen. Zo ook de minimale beats welke zich al funkend in het dansbare in Thee Elegant Bum doorzetten. Met een eenvoudige basis zetten ze al snel iets kolkends neer. Als er een track op de plaat hit potentie heeft, dan is deze dat wel.

De country is in het steady Sins Are Forgiven aanwezig. Bij Next Thing I Know weet je bij voorbaat al niet wat je vervolgens moet verwachten. Met een dominante beat zetten ze het beginsel neer, om vervolgens tegendraads verder aan te modderen. Elke zichzelf respecterende band zou voor een logisch te herleiden vervolg kiezen, maar juist de afstompende aanpak maakt The Dandy Warhols interessant. Die lazy onverschillige uitstraling komt op Why You So Crazy minder over als een gimmick over, de indierockers hebben het tot hun eigen geluid geperfectioneerd. Small Town Girl is stoere folk, en wordt niet door baarddragende would be hippie hipsters bezongen. The Dandy Warhols zijn op en top rock & roll, en dat hoor je overal doorheen. Bij het zeer vreemde To the Church werkt het net niet helemaal. Een ontlede song, waarbij het hart op de plek van het hoofd is geplaatst, en stuurloos disfunctioneert. Soms moet je er wel degelijk met je gedachte bij zijn, en niet alleen het gevoel volgen. Motor City Steel is een schaamteloze Real Wild Child rip off van Iggy Pop, alleen dan met andere woorden. Zelfs de zang van Courtney Taylor-Taylor ligt er gigantisch dik bovenop.

Dat experimenteerdrang ook positief kan uitvallen bewijzen ze wel met het donkere Forever. Deze verrassende single met scary clip welke duidelijk een persiflage is op een wurgcontract, lijkt niet de meest voor de hand liggende keuze, maar maakt wel indruk. Het afsluitende Ondine pianostuk laat vakkundigheid horen, maar wil zich niet tot een geheel hechten. Ze flikken het weer, of ze flikken het weer met niet. Zouden The Dandy Warhols door iemand als Damon Albarn geadopteerd worden, en als leden van zijn persoonlijke Apenheul, genaamd Gorillaz een flinke vinger in de pap hebben, dan zijn ze zelfs nog in staat om deze cultstatus te kunnen ontgroeien. Nu is het de zoveelste bijna geslaagde plaat.