×

Recensie

Alternative

09 maart 2017

Stef Kamil Carlens – Stuck Inside The Status

Stuck Inside The Status Quo

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: PIAS Belgium

Stuck Inside The Status Quo Stef Kamil Carlens Alternative 3.5 Stef Kamil Carlens – Stuck Inside The Status Quo Written in Music https://writteninmusic.com

Het is lange tijd relatief stil geweest rond Stef Kamil Carlens. Een handvol geruchten doken op rond een soloalbum dat hij in de luwte aan het maken was, terwijl hij volop aan de slag was in het muziektheater. Na zijn ‘wereldmuziekperiode’ met Zita Swoon Group (Wait For Me/New Old World) was er het wat teleurstellende Nothing That Is Everything. En recent liet hij verstaan op de baan te gaan met een nieuwe productie The Ballad Of Erol Klof, geïnspireerd op volkskunst en rituelen. Schijnbaar uit het niets verscheen dan opeens The Journey Is Long, de voorbode uit het nieuwe Stuck Inside The Status Quo.

Het nieuwe album, de allereerste onder zijn eigen naam, zou symbool kunnen staat voor een nieuwe creatieve wedergeboorte. Momenteel tourt Zita Swoon Group met Nothing That Is Everything en The Ballad Of Erol Klof, maar er was ook een zeer duidelijke behoefte bij Carlens voor een ‘gewone’ concertreeks met nieuw materiaal. Daarvoor nam hij ruimschoots de tijd. Niet alleen om het nieuwe materiaal te creëren, maar ook om na te gaan welke richting hij eigenlijk uit wil.

Carlens blijft naast de muziek ook vrijwel permanent bezig in de visuele/plastische kunsten. En tussendoor waren er altijd wel interessante projecten die soms onderbelicht bleven, zoals de samenwerking met Renaud Cojo, het gastcuratorschap (AB, Arenberg) en de vele tributes (zo was Carlens recent nog bezig rond Bowie en Prince, maar ook Dylan, Waits en The Triffids werden in het verleden meermaals al bezongen).

En nu is er Stuck Inside The Status Quo dat een nieuw evenwicht moet inluiden. Carlens gaf weinig tot niets uit handen. Een nieuw soloalbum, dat was intussen al even geleden. Met zijn acht songs is het een erg compact album geworden, waarop wat ouder werk hernomen wordt maar waar ook een handvol nieuwe songs op staan die het verdienen om gehoord te worden.

Het begint met After I’m Gone, een al wat ouder nummer. Heerlijke percussie, sfeervolle samenzang en een fijne pianoriedel maar vooral een song die luchtig omgaat met de sterfelijkheid. Wat gebeurt er nadat we deze wereld verlaten? niemand die het echt weet, dus komt het erop aan om het tijdelijke, het hier-en-nu vast te leggen.

Er is het sobere Dream Blues, met fijne lapslides en soms bizarre wendingen zoals we die herkennen van bij Zita Swoon terwijl Empty World het verlies van houvast onderzoekt in een steeds inhoudslozere wereld. Met Going Home, een eerbetoon aan Jane Birkin en Serge Gainsbourg, wordt dan weer vaag de melancholie van een song als Nothing Really Ends (dEUS) opgeroepen.

Opvallend is dat de songs lang hebben kunnen rijpen, heel fris klinken en vooral goed ingekleurd werden door medemuzikanten.

Wat ons betreft ligt het hoogtepunt echter bij I’m Going Away. Over beslissingen nemen en daar achteraf eigenlijk geen twijfels of spijt meer over hebben. Met zijn pittige stomp drive en zijn urgent, grootstedelijk karakter kan het haast niet anders of dit ontploft live. De mysterieuze soundscapes op de achtergrond vallen overigens eerst niet op, en ook het ontsporende einde loont de moeite.

Op de erg radiovriendelijke, kleurrijke titeltrack wordt dan weer verwezen naar wereldse, feelgood folkpop. Africa is on the phone en net die song contrasteert mooi met de donkere, onderhuidse spanning (een lege wereld, thuiskomen en weer afscheid nemen) die eerder opgebouwd werd. Wat rest zijn twijfels, stuck in the status quo.

En dan is er die o zo mooie single The Journey Is Long, een duet met de Hongaars-Belgische Alma Auer, die er ook op de aanstaande tournee bij zal zijn. Wederom een erg rijpe song waarin een hele hoop ervaringen (o.a. het steeds duidelijker wordende democratische deficit) in weerklinken. Het hele land has gone beserk en dat wordt bezongen door de immer honingzachte stem van Stef Kamil Carlens. Afsluiter van dienst is The Longing Stays Inside, ook al een wat ouder nummer dat terug opgepikt werd. Schoonheid mag dan wel vergankelijk zijn, het verlangen ernaar blijft altijd aanwezig. En zijn reis om dat verlangen naar buiten te brengen – een uitweg uit het status quo – is net begonnen.. .

Over Stuck Inside The Status Quo gaat u van ons geen slecht woord horen, zij het dat het wat jammer is dat er wat oudere, weliswaar fraai opgeblonken songs opstaan. De compactheid (acht songs) en de variatie zorgen voor een mooie, goed in het oor liggende groeiplaat.

Zijn nieuwe album Stuck Inside The Status Quo presenteert hij (met een nieuwe band rond zich) in een try-out in De Singer (Rijkevorsel) op 20 April en op 6 Mei in de AB met Indio Louro in het voorprogramma.



  1. The Journey Will Be Long
  2. Empty World
  3. I'm Going Away
  4. Dream Blues
  5. After I'm Gone
  6. Stuck In The Status Quo
  7. The Longing Stays Inside
  8. Going Home