Met hun album Með suð í eyrum við spilum endalaust uit 2008 brak de IJslandse band Sigur Ros door naar een groot publiek. Niet alleen omdat het album toegankelijker dan ooit klonk maar vooral omdat de op het album volgende concertreeks alle verwachtingen overtrof. Onder meer het fantastische optreden op Lowlands 2009 (zondagavond) staat in het geheugen gegrift. Het vorig jaar uitgebracht live album Inni, opgenomen in Londen, was een prachtige weergave van de concerten aan dat album verbonden.

Sigur Ros nam vervolgens een lange break. Er werd een nieuw album voor 2010 aangekondigd en vervolgens werd dat nieuws weer aangepast. Sigur Ros zanger Jonsi bracht eerst met zijn vriend Alex Somers in 2009 als Riceboy Sleeps een gelijknamig album uit. Waarna hij in 2010 ook met het solo album Go een fraaie collectie songs afleverde. Behoorlijk in de lijn van het laatste Sigur Ros album Með suð í eyrum við spilum endalaust. De daarop volgende tour verraste Jonsi met een geweldig spelende begeleidingsband en imposante visuals die de songs optimaal versterkten.

Nu 4 jaar na Með suð í eyrum við spilum endalaust is het ook voor Jonsi weer tijd voor Sigur Ros en de band komt met Valtari verrassend sterk terug. Bij beluistering van het album wordt al snel duidelijk dat we een Sigur Ros van de eerste jaren terug hebben. Een minder opvallende Jonsi in het totaalgeluid en songs die rustiger, atmosferisch zijn en weliswaar laag voor laag spannend worden opgebouwd maar die niet per se naar een climax worden geduwd. Valtari klinkt warm, super sfeerrijk en gevoelig. En als Jonsi dan zingt klinkt hij mooier dan ooit. Nog nooit raakte Jonsi dieper dan in het prachtige Ekki Múkk.

De rest van de songs van Valtari is al net zo mooi. Varðeldur kenden we reeds onder de titel Lúppulagið als afsluiter van het live album Inni. Al is Varðeldur wel een heel fijne herbewerking en een gezongen versie. Verrassend genoeg niet door Jonsi maar door het Britse koor The Sixteen. Net als in het fraaie Dauðalogn, wat voorafgaand aan Varðeldur op het album staat. Met Varú laat Sigur Ros nog wel even de sferische teugels optimaal vieren en leidt de song naar een adembenemende overdonderende climax. Maar als we met het titelnummer en het wonderbaarlijk fraaie Fjögur Píanó het einde van het album naderen ligt die geluidsstorm alweer heel lang achter ons. Valtari is wederom een uistekend album van een band die zich nooit over de door iedereen verwachte muzikale paden zal begeven en juist daardoor steeds weer overrompelt.

Het album is als dubbel 180 grams vinylversie uit in een schitterende klaphoes. De CD van het album krijg je er gratis bij!