×

Recensie

Alternative

21 januari 2016

Savages

Adore Life

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Matador

Adore Life Savages Alternative 3.5 Savages – Adore Life Written in Music https://writteninmusic.com

Drie jaar geleden is het alweer dat de Engelse band Savages hun precisiebom Silence Yourself op de wereld los liet. Gelijk schoten ze zelfverzekerd uit de startblokken, met een mengeling van zeer donkere postpunk en lawaaiige uitbarstingen. Natuurlijk, duidelijke invloeden van duistere 80’s muziek waren te herkennen,  maar de band wist het onmiddellijk zo te kneden dat er een sterk eigen gezicht naar voren kwam: zwaar lawaaierige gitaren, een strakke ritmesectie en indringende vocalen. Misschien nog wel belangrijker, de band klonk zeer rauw en vol energie, zodat elk nummer aanvoelde als een klap voor je bek.

Ja, en hoe volg je zo’n album op? Meerdere bands zijn al onder de druk der verwachting bezweken. Maak je één geweldig album, dan moet de volgende nog beter zijn, toch? Maar hoe onrealistisch is dat eigenlijk, voor beginnende bands die gewoon lekker hun stijl willen blijven ontwikkelen? Hoe moet zo’n album dan klinken?; precies hetzelfde en mensen verwijten een band te veel in herhaling te vallen en een compleet andere muzikale afslag zorgt vaak voor verbaasde blikken vol onbegrip. Savages is in ieder geval een band die sterk in de schoenen staat, want ze gaan gewoon lekker hun eigen gang. In plaats van met een album te komen dat nog donkerder en energieker is, gooit de band het over een meer introspectieve boeg, al is dit vooral qua teksten.

Er is dit keer veel ruimte voor vertwijfeling en het opdoen van zelfkennis ,met betrekking tot liefde als allesomvattend thema. Dit betekent liefde in relaties, liefde voor jezelf en liefde voor het leven. “Love is the answer” klinkt het al vol passie in de het openingslied. Hierdoor wordt het juist geen donker album, maar eerder positief en vol levenslust. Het donkere randje zit hem in die vertwijfeling, waar de band soms toestemming lijkt te vragen voor haar levenslust en de positieve gedachtes daarbij. “Is it human that I adore life?”, luidt de vraag in Adore.

Die tekstuele diepgang schept verwachting bij de luisteraar en des te meer valt het op als er “gewoon een leuk liedje” langskomt. Dan valt de emotionele diepgang weg en wat overblijft is een leuk liedje voor op de dansvloer of bij een ongetwijfeld geweldige concertervaring, maar toch lijkt er iets te missen. Op die momenten valt ook op dat de band hier minder rauw en energiek klinkt, maar meer leunt op een stevig en goed in elkaar zittend studiogeluid. Dat geluid heeft de band eigenlijk niet nodig en neemt wat spontaniteit weg. Toch wordt dat nieuw verkregen geluid in de staart van het album nog geweldig toegepast: Surrender klinkt alsof een zwerm dronken bijen je achterna zit, terwijl T.I.W.Y.G. er tegendraadse gitaaruitbarstingen tegenaan gooit. Het is op juist die momenten dat de band ook muzikaal zeer verrassend uit de hoek weet te komen. De afsluiter Mechanics zorgt dan weer voor die emotionele diepgang waar de band hier zo sterk in is. “I want to learn the touch of love. How you can burn with just one touch”. Ja, dat is de kracht en tegelijkertijd het raadsel van liefde.



  1. The Answer
  2. Evil
  3. Sad Person
  4. Adore
  5. Slowing Down The World
  6. I Need Something New
  7. When In Love
  8. Surrender
  9. T.I.W.Y.G.
  10. Mechanics