Een combinatie tussen Ella Fitzgerald en Tom Waits, zo werd Sallie Ford & The Sound Outside omschreven door de Amerikaanse nieuwswebsite Mashable. Een beetje bizaare vergelijking die ons een mooie reden gaf om het album Untamed Beast met een heldere oogopslag te beoordelen.

Dat de albumtitel een ongetemd beest aankondigt, horen we nog niet helemaal terug op de plaat. Untamed Beast heeft weliswaar die beheerste authentieke 60-ies sounds, toch is het album meer te vergelijken met de ‘late’ Brian Setzer, het karakter van Billie Holiday en een wat haastige variant van The Black Keys. Sallie Ford beschikt helaas niet over de eigenschap om accenten na de tel te leggen, waardoor tracks een meer swingender en dramatischer karakter krijgen (zoals Billie Holiday deed). Desondanks weet Ford een ruw en doorleefd stemgeluid op Untamed Beast ten gehore te brengen, waarmee ze een onderscheidend vermogen creëert.

Untamed Beast is overduidelijk een opvolger van het tweede Sallie Ford & The Sound Outside album Dirty Radio. Verantwoordelijk daarvoor zijn Adam Landry en Justin Collins, producers die ook bands als Deer Tick en Middle naar een hoger plan tilden. Zij pakten het geluid van de band aan met duidelijke klankkleuren. We horen telkens die scherpe gitaren met vibrato’s, stuwende contrabas en doffe drumpartijen. Qua muzikale diepgang is Untamed Beast niet echt vernieuwend, maar toch verveeld geen enkele track. Misschien ook een teken dat Sallie Ford en haar kompanen het roer niet om hoeven te gooien. Dat het beest bij het collectief nog moet losbreken, hopen we op de komende albums te horen.