Er is het afgelopen jaar het een en ander veranderd bij jangle- meets indierock-band Real Estate uit New Jersey: vaste waarde op gitaar Matt Mondanile verliet in mei 2016 de band om de nadruk bij eigen project Ducktails te leggen. Vervanging werd gevonden in Julian Lynch; een experimentele vrije ziel die op eigen solowerk bewees over een breed muzikaal spectrum te beschikken. Daarnaast verhuisde bassist Alex Bleeker naar de westkust om zijn surfgrappen nog wat meer gestalte te geven. Real Estates vijfde plaat In Mind laat daardoor subtiele verschillen met de voorgangers horen, maar bevat nog steeds het kenmerkende geluid van de band.

Een dromerige synth fade-in à la The Virgin Suicides en een zomers gitaarriffje doen de klassieke Real Estate-formule al meteen vermoeden: solide gitaarnummers waarin de melodie centraal staat, die klinken als vorige plaat Atlas – prima voor in de lentezon. Ook Serve The Song lijkt Real Estate-materiaal uit het boekje, mooi aansluitend op de teksten die frontman Martin Courtney in de chorus bezingt: I woke up Sunday morning / right where I belong. Echter, verder op In Mind wordt er afgeweken van die zonnige-zondagochtend-in-je-achtertuin formule, want Real Estate wil allerminst enkel bekend staan om de relaxfactor. Onconventionele maatsoorten, explicieter aanwezige toetspartijen en andere gitaareffecten op In Mind vormen de argumenten tegen verdrijving tot achtergrondmuziek.

Die Real Estate-sound hield tot nu toe vooral reverb in. Véél reverb. Nieuweling Julian Lynch voegt op Real Estates vijfde echter ook nieuwe, psychedelische gitaareffecten toe: het uitgebreid uitgebouwde Two Arrows is een rechtstreekse knipoog naar de late jaren zestig – noem het zelfs een directe verwijzing naar John Lennon’s ode aan Yoko Ono I Want You (She’s So Heavy) door de repetitieve gitaarloop vol distortion en het plotse einde. Holding Pattern krijgt extra dimensies door de vervormde basklanken van Alex Bleeker en doordringende, zweverige synthesizers. Op bijna-titelnummer Time klinkt Real Estate elektronische en waziger dan ooit door het vervormen van de tikken op de hi-hats en het gebruik van drumcomputers. En hoe verder de plaat vordert, hoe interessanter de tracks worden: afsluiter Saturday lijkt aanvankelijk een dromerig kort outro, maar ontwikkelt zichzelf gaandeweg tot een onverwacht energieke afsluiter.

Real Estate zal nooit de band zijn die met een omkaderd concept de studio induikt, al klonk dat op Atlas anders. De spontaniteit zegeviert op In Mind, en de huidige tijdsgeest wordt niet verafschuwd. Zo krijgen we de meest expliciet politieke boodschap van de band tot nu toe voorgeschoteld (in Diamond Eyes): It’s a time to be humble, it’s a time to be free / it’s a time to raise our voices loud and not go quietly / as this time marches on into great uncertainty / I have music all around me bringing timeless melody. Tijdloze melodieën horen we op eerste single Darling en mini-epos Two Arrows. Verder toont Real Estate door subtiele, onverwachte twists op In Mind vooral dat het verder kan denken dan de kleine, doch sterke liedjes op Atlas. Hetgeen zorgt voor een gevarieerd, maar niet als een geheel aanvoelend en enigszins verfrissend, maar niet wereldschokkend eindresultaat. Deze plaat houdt ons wel weer even zoet tot Best Kept Secret, waar de band zal optreden.