Wat moet je er mee aan? Met zo’n The Ramona Flowers. Het waait alle kanten uit, behalve de goede. Toch zijn er lichtpunten. Al zijn die er niet te veel.

Ze komen uit Bristol, deze vijf Engelse bloemen en dan weet je het – vaak – wel. Eind jaren 80, begin jaren 90 was het daar plotseling: triphop. Uit de Britse havenstad dus. Die stroming laat duidelijk zijn sporen na in het geluid van de band. Het lage tempo, de elektronica, de hiphopconnectie en de invloeden van de rock.

The Ramona Flowers combineert die elementen ook en gooit er een portie emotie bovenop. Je hoort aan alles dat er goed is geluisterd naar Massive Attack, Tricky en Portishead. Formaties die, als het even niet wilde lukken met een liedje, altijd wel konden terugvallen op een stem die het een en ander kon camoufleren. Tricky zelf natuurlijk, Beth Gibbons en de charismatische vocalisten waarmee Massive Attack werkte. Steve Bird ontbeert die kwaliteiten grotendeels en daarmee levert de band meteen een groot stuk herkenbaarheid in, want van een eigen geluid, laat staan een niche, kunnen we niet spreken.

Nou hoeft dat ook niet. Als de kwaliteit van de songs een hoog niveau haalt, is het een kniesoor die  daar om maalt. Bird is helaas een huis-tuin-en-keukenzanger. Een jongen die in een volle kroeg ongetwijfeld als eerste naar de karaokeset wandelt om zijn vriendengroep te imponeren na acht pilsjes. Prima stem, maar niet een waarmee je creatieve armoe verdoezelt.

Wonderwel werkt Birds geluid wel in afsluiter Like A Feather. Dan is hij opeens complementair aan Lou Rhodes, die we vooral kennen van triphopformatie Lamb. Deed Rhodes het hele album maar mee, denk je dan.

Debuutplaat Dismantle And Rebuild is geproduceerd door Rhodes’ bandmaatje Andy Barlow. De plaat is gemixt door Catherine Marks, die werkte voor onder andere PJ Harvey, Editors, Magic Numbers en Placebo.  Beiden kunnen niet verhelpen dat we op een onvoldoende uitkomen. Het songmateriaal is domweg te mager.

Met de opzwepende openingstrack Tokyo en de eerder genoemde afsluiter zijn er helaas niet meer dan twee sterren te verdelen.