Prairie is het soloproject van de Nederlander Marc Jacobs, die momenteel woonachtig is in Brussel. Met voornamelijk (elektro)akoestische elementen, overstuurde gitaren, harde synths field recordings en voice samples wordt een donkere sfeer neergezet. Stijlkenmerken wisselend van ambient, drones, rock, industrial en noise past Prairie toe precies op de momenten dat een moment in het nummer er om vraagt.

Meer nog dan een sfeerschets, kun je Like a Pack of Hounds zien als een doorlopend verhaal, waarbij de dynamiek binnen de muziek bepaalde wendingen aankondigt. Kijkend naar de albumhoes gaat het verhaal over een coyote die achterna wordt gezeten door een poema. Waar speelt dit zich af? Als we af moeten gaan op de naam van dit project, dan is het antwoord logisch: Op een lang uitgestrekte prairievlakte! De Bandcamp van Prairie verraadt dat deze prairievlakte in Oregon zou moeten liggen.

Na een inleidende drone wordt het achtervolgingsspelletje van de poema ingezet op de coyote. Harde, pulserende synths kondigen het gevaar aan. Een vogel fluit rustig, zich totaal niet bewust van deze dreiging. De coyote huilt, is hij bang? Zwaar overstuurde noise begeleidt de pulserende synths en voert de spanning op. Opvolger Looking Back My Sweet klinkt triest, als de dood. Iemand heeft het niet overleefd. De poema is dood, zo blijkt uit het volgende nummer en de wolf huilt triomfantelijk. Maar er is iets vreemds aan die huil: hij klinkt alsof een mens een coyote probeert na te doen. De volgende nummers kennen een grotere invloed van mensen die iets vertellen. Een cowboy arriveert in het prairielandschap, de zwaar vervormde slidegitaar doen ons in een westernfilm belanden en de rol van de dieren wordt minder belangrijk. Het album ontpopt zich tot een kampvuurvertelling, waarbij een toevoeging van iedere verteller de sfeer- en plot onduidelijker maken. Verwarring overheerst in de muziek, waar flarden van samples opduiken en verdwijnen, instrumenten onherkenbaar gemaakt worden en ruis het geheel nog afstandelijker maakt. Dan begint het verhaal opnieuw, alsof de vertellers in de kampvuurkring hebben besloten: jongens, begin bij het begin…….de achtervolging!

Prairie besloot aan het album ook zijn voorgaande EP I’m so in love i almost forgot i survived a disaster vast te plakken. De omschakeling is even slikken, als we ons verplaatsen van de prairievlakte naar de wereld van een 80’s slasher horrorfilm. In plaats van de coyote, word er nu een mens opgejaagd. Er is gegil, er is gemeen gelach………….paniek! Thematisch komt het op hetzelfde neer: de achtervolging!

Is Prairie zelf de kampvuurverteller, of het kampvuur zelf, waar de verschillende invloeden binnen de muziek dienen als “de vertellers”? Feit is dat dit album de luisteraar twee mooie, muzikale verhalen biedt.

Tracklisting Like a Pack of Hounds:

1. End Of
2. Looking Back My Sweet
3. Hell & Fix
4. Elle See
5. Closed For Thirty Midnights
6. On Minoan Lines
7. A Demon Will Hurt You
8. Disarm Your
9. California

Bonus (CD, digitaal) I’m so in love i almost forgot i survived a disaster:

1. Veronica Or Die
2. Scars In Heaven
3. Bitch
4. Black Snow
5. Tigers Anyway
6. Red To Drive Me