×

Recensie

Alternative

18 maart 2018

PJDS

Siren

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Beuzak

Siren PJDS Alternative 4 PJDS – Siren Written in Music https://writteninmusic.com

PJDS of Pieter Jan De Smet, de Gentse muzikant die met Siren terug de aandacht van het publiek opzoekt. Fijn nieuws, want als je prachtsingles als Baby’s Got Fire, Fire en het ronduit briljante August (van de gelijknamige plaat die vrijwel niemand kocht, ook al hoorde je zeer duidelijk de geest van Scott Walker ronddwalen) de wereld in kan sturen, dan weet je : hier is rastalent aanwezig. Op Siren hoor je PJDS aan de slag gaan met uiteenlopende invloeden als o.a. Bowie, Prince én last but not least zichzelf.

Siren komt uit via zijn eigen label Beuzak Records. Dat biedt hem natuurlijk de volledige vrijheid en de gelegenheid om enkel iets uit te brengen als hij daar zin in heeft. Samen met een aantal bevriende muzikanten en artistiek gelijkgezinde kompanen als bassist Marko Banovic (Arno), multi-instrumentalist/producer Frederik Segers, blueslegende/gitarist Roland Van Campenhout, solide drumbeest/labelbaas Teun Verbruggen en gekruid met gastinbreng van vocalisten Jeff Taylor, Trixie Whitley en Liesa Van Der Aa krijgen we op Siren een plaat die zich niet zo snel laat definiëren of bedwingen. Kortom: een eigenzinnig album van een al minstens even eigenzinnige persoonlijkheid. Zo bijvoorbeeld vormt hij, samen met Sioen en Roland Van Campenhout, De Piepkes waarmee hij zijn creatief en muzikaal talent ten dienste stelt van kinderen.

PJDS voelt zich klaarblijkelijk als een vis in het water, zo leert dit Siren. De geest van muzikale helden is net als een onhoudbare creatieve drift sterk aanwezig, maar toch is dit werk vooral de verdienste van PJDS als groep. De meest uitgesproken sterkte zit net in het collectief, in de manier waarop alles en iedereen volledig in functie staat van de tien songs. Die vormen samen een heel divers geheel dat toch goed aan elkaar hangt (op het met freejazzachtig trompetspel opgetuigde buitenbeentje Ain’t Me misschien na dan). Zo zijn er zowel assertievere rock- en funky passages als eerder introverte songs waarin Pieter Jan De Smet diep in zichzelf graaft. Het meest uitgesproken voorbeeld daarvan is het zachtjes gefluisterde To Be A Man waarin het onder meer gaat over de plicht om verantwoordelijkheid op te nemen, ook al is het bestaan op Aarde tijdelijk van aard.

Opener Imitation Of A Planet (Mishima) zet mee dankzij Mirko Banovic’s bas de toon met zelfverzekerde, dansbare funk met popdimensies. De echo’s van Bowie, Talking Heads, Peter Gabriel en in iets mindere mate Prince neem je er dan graag bij. Maar dan nog: verdomd aanstekelijk én uiterst radiovriendelijk. Iets later, tijdens Clean Clothes, hoor je dat Pieter Jan niet enkel een degelijke songschrijver is, maar ook over een bijzonder en flexibel stemgeluid beschikt. Hoor hoe hij Separate Ways een fikse lading soul meegeeft of hoe hij in het politiek getinte Donor Class het vocale talent van Bowie echoot. Of neem het donkere, gruizelige en demonische Premonition dat bij meerdere luisterbeurten blijft hangen als een van dé trekkers van het album.

Niet te versmaden is de inbreng van zijn band. Dat zijn stuk voor stuk muzikanten die Siren, in oorsprong voortgekomen uit een enkele demotake in de Gentse Bomastudio, mee naar een hoger niveau helpen tillen. Gaandeweg ontdek je: dit is wederom echt een prima plaat van PDJS, vol ritmische hooks die lang blijven hangen. Zonde dat hij zo lang talmt met platen uitbrengen. Zou hij echt meer moeten doen.



  1. Imitation Of A Planet (Mishima)
  2. Clean Clothes
  3. Separate Ways
  4. Donor Class
  5. Brutes
  6. Seasons
  7. Premonition
  8. Ain't Me
  9. Midnight Of The Mind
  10. To Be A Man