Twee jonge veelbelovende bands op een befaamd Londens podium: PINS en MONEY mogen in club Heaven laten zien en horen dat ze tot de interessantste nieuwe bands van het moment behoren. Beide groepen braken het afgelopen jaar door naar grotere bekendheid dankzij hun debuutalbums op Bella Union, het kwaliteitslabel dat ons onder meer Fleet Foxes, Midlake en John Grant gaf.

Club Heaven, in het hart van Londen, is al meer dan dertig jaar een begrip. In de eerste decennia stonden vooral disco, Hi-NRG en house op de playlist en verwierf Heaven zich een grote reputatie door bruisende club nights. Grote namen als Eurythmics, Madonna, Pet Shop Boys en Grace Jones traden op onder de gewelven van de club. Later gaf Heaven ook meer ruimte aan pop en indie.

Ondergronds en met een capaciteit van ruim 1800 bezoekers, is Heaven natuurlijk een geweldig podium voor opkomende bands als PINS en MONEY. Om half negen mogen de dames van PINS de dubbelslag van Bella Union aftrappen. Het debuutalbum van het kwartet, Girls Like Us, kwam in 2013 uit en ademde boeiende postpunksferen uit. Koel, donker en energiek, uiteenschietend van leeg en atmosferisch naar confronterend en noisy.

PINS produceert live een opvallend stevige sound. Sophie Galpin, koud een jaar in de band, deelt vanachter haar kit stevige klappen uit en Lois Macdonalds gitaar zorgt regelmatig voor een intense geluidsmuur. Een track als Girls Like Us, met zijn scherpe dynamiek, komt hierdoor twee keer zo hard binnen als op het album. PINS vergeet niet om rustpunten in te lassen en de achtergrondzang die de prima acterende frontvrouw Faith Holgate hier en daar omlijst geeft de band een lekkere dosis popappeal. PINS is (gelukkig) geen gladde machine maar laat gedurende de korte set van ruim een half uur horen wel klaar te zijn voor de grotere podia.

Om half tien is het tijd voor MONEY. Het debuut van de jonge Mancunians, The Shadow Of Heaven, baarde vorig jaar flink wat opzien. Compromisloos, melancholiek, naakt en atmosferisch; het zijn woorden die absoluut van toepassing zijn op de originele en intense songs van de band.

De opnames voor het album hadden nogal wat voeten in de aarde en veel nummers waren destijds nog nauwelijks live gespeeld. Des te interessanter zijn de optredens want hier kan de band rond de charismatische zanger Jamie Lee het epische karakter van de songs verder kracht bijzetten. Eerdere optredens in Engeland en het buitenland – onder meer Frankrijk en Nederland (Eurosonic) – vielen al in goede aarde. Club Heaven loopt vanavond dan ook flink vol.

Eens te meer blijkt wat een bijzondere band MONEY is. Jamie Lee opent de set solo achter de piano. Goodnight London, een van de hoogtepunten van de plaat, dwingt direct de aandacht van het publiek af. Lee stelt zich met deze pianoballad kwetsbaar op maar lijkt tegelijkertijd direct in zijn element.

Hierna voegen de overige bandleden zich bij hem en ontrolt zich een bijzondere set met daarbinnen fraaie versies van die andere hoogtepunten van The Shadow Of Heaven: Hold Me Forever en Bluebell Fields. Charlie Cocksedge gaat helemaal op in zijn elektronica en gitaareffecten en drummer Billy Byron combineert op knappe wijze kracht met ingetogenheid.  Scott Beamans bas en tweede zang completeren het bijzondere geluid van MONEY.

Jamie Lee is een geboren frontman: soms intens en breekbaar, dan weer speels en uitdagend. Hij is zich bewust van zijn populariteit, drinkt zijn lager maar houdt zijn hoofd bij de muziek. Zijn karakteristieke zang krijgt wel wat veel galm mee van de geluidsman zodat nog niet alle nummers de maximale impact hebben. Een beter verstaanbare Jamie Lee zou de songs van MONEY beter tot wasdom laten komen.

Het doet weinig afbreuk aan het succes van de band uit Manchester vanavond. De heren presenteren ook nieuw materiaal dat door het publiek gretig wordt omarmd. Als Jamie Lee zich een kwartiertje na afloop van het concert in de zaal begeeft, weet hij zich een half uur lang omringd door vele fans, vrienden en bekenden. 2014 lijkt een rijk jaar te gaan worden voor MONEY.