Psychedelica. Spacerock.Prog. Drie termen die in het muzikale universum niet heel ver uit elkaar liggen. Alle drie wortelend in het verleden, terwijl tegelijk alle drie de genres zeker bij de ingewijden, ook nu hun toppers kennen en er, dat mag gezegd worden, in alle drie de genres prima muziek gemaakt wordt. Dat kan gerust de ene keer wat meer poppy zijn dan de andere en misschien is de poppy dwarsdoorsnede van de drie genres nu net waar Pauw zich lijkt te bevinden met hun eerste langspeler.

De eerste gedachte die bij het album opkomt, is dat het allemaal bijzonder toegankelijk klinkt wat de vier mannen uit Twente aan muziek bij elkaar hebben gebracht. Ja zeker, psychedelica zit zeker in de tracks, maar waar psychedelica vroeger vaak ook echt bevreemdend werkte, kun je tegenwoordig beduidend toegankelijker overkomen. Of dat soms een bewust kiezen is voor weglaten van de moeilijke kanten van die muziek? Een nummer als Shambhala grijpt terug ook naar de sitar, maar blijft in de basis een toegankelijk nummer.

De basloopjes en de drumpartijen  in een aantal van de nummers en zeker ook het instrumentale tussenstuk van Shambhala laten de link met de progrock en nadrukkelijker nog met de spacerock erg goed horen en doen dan denken aan Monomyth en aan Sky Architect, beide overigens ook van Nederlandse bodem. Die wat zwaardere accenten maken de muziek van Pauw wel beduidend spannender dan wanneer er enkel een psychedelische saus over de nummers wordt gegoten. Hoewel de band zich ook in die nummers zeker bekwaam toont, blijft de muziek dan meer op de vlakte. Maar juist als de spanning meer gezocht wordt, zoals ook in Abyss toont de band zich bedreven en gedreven in wat ze doen en is de muziek voor de luisteraar ook een stuk spannender.

Qua stevigheid houdt de band het midden tussen enerzijds namen als Temples, Jacco Gardner en Tame Impala, anderzijds komen de al eerder genoemde bands in gedachten op en bands als De Wolff en Birth Of Joy op. De stevigheid van de laatste twee wordt niet gehaald op het album, maar het is zeker denkbaar dat er live beduidend steviger van leer wordt getrokken. Al met al heeft de band een debuut afgeleverd dat hen zeker zal helpen in het ontwikkelen van naamsbekendheid; de vele optredens op festivals hebben daar ook al aan bijgedragen. Het album biedt veel aanknopingspunten voor doorontwikkeling. Het is aan de band om te bepalen hoe ze die toekomst vorm willen geven. Er is een fraaie eerste steen gelegd.

Tracklisting Macrocosm Microcosm:

1. Memories
2. Today Never Ends
3. Visions
4. Glare
5. Intents
6. Shambhala
7. Abyys
8. High Tide
9. Glare Pt. 2