×

Recensie

Alternative

06 mei 2017

Pascal Deweze

Cult of Yes

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Starman

Cult of Yes Pascal Deweze Alternative 4.5 Pascal Deweze – Cult Of Yes Written in Music https://writteninmusic.com

Optimisme, het ontbeert ons maar al te vaak. Als tegengewicht maakte Pascal Deweze (Metal Molly, Broken Glass Heroes, Sukilove, Chitlin Fooks) zijn meest zorgeloze album sinds de hoogdagen van Sukilove. Pop, rock, psychedelica,.. maar dan geserveerd met een best experimentele twist. Eentje waar we natuurlijk echt geen neen tegen kunnen zeggen.

Cult Of Yes bewijst vooral dat Deweze, die steeds vaker jonge talenten als Wardrobe (Johan Verckist) helpt lanceren, nog steeds popgenie in zich heeft. Invloeden? Michael Jackson, The Beatles, Claude François en vele anderen. Dat slorpt hij allemaal op. Om daar dan collagegewijs met knippen en plakken mee aan de slag te gaan.

De onvervalste feelgoodfactor merk je onder meer aan de hoes die hij samen met Joke Leonare (Flying Horseman,..) maakte. Felle en pastelachtige kleuren die ergens ook verwijzen naar zijn voorgeschiedenis, de veelkleurige popmuziek die hij eerder met Broken Glass Heroes maakte. Het hoesontwerp geeft naast zijn felle kleuren ook aan dat het bij Cult Of Yes gaat om cut-and-paste ; verschillende stukjes die op, onder of naast elkaar gelegd worden zodat er een veruit uniek resultaat ontstaat.

Niets zo charmant overigens als muziek die behoorlijk ruw en onaf klinkt, maar vooral ambacht weerspiegelt en tonnen persoonlijkheid met zich meebrengt. En dat is hier helemaal het geval. Interessant is ook dat Deweze liever een wat ruwere take behoudt als die het originele idee beter overbrengt. Dat siert hem.

Opener EP10 is spooky en zou met zijn wazige, dwarrelende, mysterieuze synthlaagjes de themesong van een ritje in het spookhuis in een door Lynch of Hitchkock geproduceerde filmscène kunnen zijn. Die vormt het zowat perfecte glijmiddel voor de weerbarstige, exotische single Beautiful Penelope – live ongetwijfeld een knaller van jewelste – met vocals die geplukt lijken uit de residentie van George Harrison bij de Hare Krishna. Heerlijke wellustigheid die uitmondt in een fijne, lang aanhoudende psychgroove.

Heel anders is het zomerse Summer Bones, dat een opgewekt feelgoodsmaakje nalaat. En net dat doet de fijne muziek, het blijft bij. Jazeker, Deweze heeft een zekere muzikale voorgeschiedenis, maar hij lijkt die hier achter zich te willen laten. Don’t Look Over Your Shoulder bijvoorbeeld met zijn voorzichtige jazzscheuten (de sax van Alban Sarens) laat horen dat de muzikant vooral richting toekomst kijkt. Experiment horen we ook in het catchy Paris dat het eerste luik afsluit.

In het tweede luik voel je steeds meer de inbreng van gastmuzikanten als Helder Deploige op drums, Sjoerd Bruil (gitaar/bas), al trekken vooral de vocale inbreng van Lien Moris en Anne-Sophie, onder meer op het aan het Michael Jackson verwante I Only Have Eyes For You de aandacht. En met het très groovy Strange Behaviour duikt dan weer aan Beck en The Roots gerelateerde funk op terwijl we ook pakweg de gemanipuleerde stemmetjes op Think Of Me (maar een van de vele clevere ideetjes) kunnen waarderen.

Cult Of Yes is een slimme popplaat die overal wel wat gaat lenen. Briljant is echter de manier waarop positivo Deweze invloeden en ideeën door elkaar mengt en zo een nieuw, alle richtingen uitwaaierend groepsgeluid weet te boetseren. Moest u ons zoeken, dan weet u ons hierbij ongetwijfeld te vinden (het onder meer naar Brian Wilson & Beach Boys verwijzende I Am Out On A Field).



  1. EP10
  2. Beautiful Penelope
  3. Summer Bones
  4. Don't Look Over Your Shoulder
  5. Paris
  6. I Only Have Eyes For You
  7. Strange Behaviour
  8. Think Of Me
  9. I Am Out On A Field