Het album zal Losing Sleep gaan heten en heeft een keur aan belangrijke gasten als de mannen van Franz Ferdinand, The Cribs, The Drums, Aztec Camera, The Magic Numbers en Johnny Marr.

Zoals het de afgelopen veertig jaar was gegaan, ging het ook nu weer: Edywn Collins had een idee voor een nummer. En zoals het de afgelopen drie jaar ging, om de reden dat hij niet langer meer op gitaar nummers kon schrijven, pakte Edwyn Collins zijn Sony dictafoon. “The chorus I got in an instant,” herinnert de 50-jarige indielegende uit Schotland zich over de totstandkoming van Losing Sleep, de titeltrack van zijn op 20 september te verschijnen zevende soloalbum. “And the verse is dodgy. What to do? I know: try oo-oohs. Singing oo-oohs. And so on. I tried mucking about with the verse. And I thought, Seb will help me with the verse. And, no bother.” Vriend en producer/enigneer Sebastian Lewsley hielp hem inderdaad. Net als Alex Kapranos en Nick McCarthy van Franz Ferdinand, Ryan Jarman van The Cribs, The Drums, Johnny Marr, Roddy Frame van Aztec Camera en Romeo Stodart van The Magic Numbers. Het zijn slechts enkele artiesten die in hoge mate zijn beïnvloed door Edwyn Collins, zowel door zijn tijd als voorman van Orange Juice als zijn periode als soloartiest. “Fast and quick and speedy.” Zo moest en zou het album gaan klinken volgens Edwyn en Seb.

Terug naar 20 februari 2005. Thuis is Kilburn in noordwest Londen krijgt Edwyn Collins een beroerte. Vijf dagen later gevolgd door een tweede. De zanger, componist, gitarist, producer, muzikale legende, geroemd wildlife kunstenaar en vader van één was slechts 45. Collins onderging een zware operatie en verbleef zes maanden in het ziekenhuis. Hij kon niet praten, lezen, schrijven, lopen, rechtop zitten of zelfstandig eten. Toen hij in september van daar jaar thuiskwam waren de enige woorden die Edwyn kon zeggen ‘Grace’, ’Maxwell’, ‘yes’ en ‘no’. Aan het begin van de zomer van 2007, na ruim twee jaar zeer intensieve therapie, was Edwyn Collins helemaal hersteld. Dat jaar verscheen zijn zesde soloalbum Home Again, opgenomen voor zijn beroerte, gemixt daarna, en stond hij in oktober weer voor het eerst op het podium. “…Of this I was certain: if he did come back, it would be to a life worth fighting for. If he couldn’t continue to be Edwyn in a way that made sense to him, he would let go. Why did I absolutely know this? I did. I just did,” omschreef zijn vrouw Grace in haar boek Falling And Laughing: The Restoration Of Edwyn Collins de strijd die zij en haar man in die twee jaar hebben moeten leveren.

In 2009 was Edwyn Collins weer terug in de studio. Met Seb ging hij verder op de weg die hij met Home Again was ingeslagen. Franz Ferdinands Alex Kapranos en Nick McCarthy kwamen direct naar de Amerikaanse tournee naar de studio om Do It Again op te nemen. Het sublieme It Dawns On Me werd geschreven door Romeo Stodart van The Magic Numbers. Op de NME Awards ontmoette The Drums Edwin en zijn 20-jarig oude zoon William. The Drums bleken enorm van fan van Edwyn Collins te zijn en de band wist tijd te vinden in haar drukke schema om mee te schrijven aan In Your Eyes en op te nemen. William Collins – die voor het eerst sinds de beroerte van zijn vader de gitaar oppakte – speelt bas op Over The Hill en drums op All My Days, een nummer dat Edwyn schreef met zijn oude Postcard makker Roddy Frame (Aztec Camera). All My Days is slechts een van de twee langzame nummers op het album, want twee was genoeg vonden Edwyn en Seb. En die tweede, Come Tomorrow, Come Today, werd geschreven met Johnny Marr.

Tracklisting Losing Sleep:

1. Losing Sleep
2. What Is My Role?
3. Do It Again
4. Humble
5. Come Tomorrow, Come Today
6. Bored
7. In Your Eyes
8. I Still Believe In You
9. Over The Hill
10. It Dawns On Me
11. All My Days
12. Searching For The Truth