De meeste artiesten schrijven uitgebreide biografieën over zichzelf en hun muziek. Daarbij hoort vaak een opsomming van stijlen die als inspiratie dienden en tevens vaak het bewijs moeten vormen dat hun muziek ‘Echt Niet In Een Hokje!’ kan worden gestopt. Dit laatste wordt met enige regelmaat ook nog eens expliciet benoemd.

Melt Yourself Down doet het anders. Zij combineren stijlen als afrofunk, jazz en desertblues met de rauwheid van punk. Maar dat staat niet in hun biografie. Er staat helemaal niets in hun biografie. Is deze band zo nieuw dat ze nog geen biografie hebben of… zouden we soms gewoon moeten luisteren naar de muziek?

Dit is een plaat die op stevig volume afgedraaid moet worden. Mocht je inmiddels wel wat klaar zijn met de huidige Afrobeat-hype met haar soms wat brave variaties, dan geeft deze plaat weer nieuwe inspiratie. Het bewijst hoeveel energie, spanning en afwisseling kan zitten in dit genre. Zeker als bij het tweede nummer ook nog eens het tempo wordt verhoogd en de stuwende percussie je meesleurt over een wild-waterbaan van scheurende saxofoon-frases, overstuurde drums, percussie en analoge filtersounds.

De opbouw van de songs en composities staan als een huis. Beperkte elementen blijven boeien door de sterke spanningsopbouw. Wat Melt Yourself Down ook heel knap doet is de afwisseling tussen de nummers, terwijl dit titelloze debuut toch echt als één album voelt. Zo heb je soms het gevoel dat je naar de The Hyves luistert (We Are Enough) terwijl andere stukken zo op een album van PigBag kunnen staan.

Het afsluitende Camel is een regelrechte festivalhit. En dat is ook precies het gevoel wat je overhoudt na het luisteren van deze plaat: dit wil ik live zien!

Tracklisting Melt Yourself Down:

• Fix My Life
• Release!
• Tuna
• We Are Enough
• Kingdom of Kush
• Free Walk
• Mouth to Mouth
• Camel