×

Recensie

Alternative

27 april 2017

Mark Lanegan Band

Gargoyle

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Heavenly

Gargoyle Mark Lanegan Mark Lanegan Band Alternative Mark Lanegan Band – Gargoyle Written in Music https://writteninmusic.com

Gargoyle, de opvolger van Phantom Radio, is alweer het vierde album onder de noemer Mark Lanegan Band, een album waarop Lanegans’ doodgraversstem het duel aangaat met prikkelende electronica.

Lanegan blijft als songschrijver over een bijzonder instrument te beschikken: zijn uit duizenden herkenbare stem. Het is die stem die zelfs gemiddelde songs tot een hoger niveau tilt. Dat bewees hij eerder al op talloze albums, waaronder het intussen tot klassieker gekapittelde Bubblegum dat vol klassesongs staat en waar Lanegan op zijn best staat te zingen.

Maar goed, dat onaardse niveau van Bubblegum haalde hij nergens meer. Niet op het recent verschenen Phantom Radio en evenmin op Gargoyle. Niet dat het een sléchte plaat geworden is, dat hebt u ons niet horen zeggen. Wél durven we te zeggen dat Lanegan stilaan een kopie van zichzelf aan het worden is. Dat is jammer, want als er nu een iemand is die leven en dood en alles in between kan bezingen is hij het wel.

Opmerkelijk hoezeer hij zich op het door Alain Johannes geproduceerde Gargoyle bedient van drum loops en programming. Het mocht allemaal wat experimenteler, zo blijkt meteen uit de allereerste beluistering. Maar écht afscheid nemen van zijn kenmerkende groepsgeluid met grunge, indierock en electronica doet Lanegan niet.

Waar Gargoyle goed in is: traditionele songs verrijken met electronica, iets waar Lanegan de laatste jaren steeds vaker in geïnteresseerd lijkt. Zo hoorde je op Phantom Radio al hoe hij zijn beste Sad Disco neerzette. Het is op datzelfde stramien dat hij hier op Gargoyle verder bouwt. Met songs als Deaths Head Tattoo (met inbreng van Greg Dulli) en Nocturne ben je meteen op vertrouwd terrein. Echte opgewektheid of blijheid is er niet, wel veel donkerte en somberte. En liefde, onder meer voor Sister (“sister of mine / set the sky on fire / the savage kingdom is blind”).

Rond Lanegans’ hoofd dwalen er nog steeds demonen (Emperor en het withete, niets ontziende Drunk On Destruction), maar met de leeftijd wordt hij slechts beter in het bezweren ervan. En dan is er die eeuwige zoektocht naar liefde en schoonheid, wat onder meer tot uitdrukking komt in Goodbye To Beauty. De echte parels zitten wel in de staart van het album, met onder meer First Day Of Winter (zo mooi als de titel doet vermoeden) en het bevrijdende Old Swan.

Kortom: Gargoyle is best een goede Laneganplaat die zijn evolutie als muzikant documenteert, maar niet het definitieve meesterwerk dat hij nog in zich heeft.



  1. Death's Head Tattoo
  2. Nocturne
  3. Blue Blue Sea
  4. Beehive
  5. Sister
  6. Emperpor
  7. Goodbye To Beauty
  8. Drunk On Destruction
  9. First Day Of Winter
  10. Old Swan