×

Recensie

Alternative

03 augustus 2017

Manchester Orchestra

A Black Mile To The Surface

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Caroline

A Black Mile To The Surface Manchester Orchestra Alternative 4.5 Manchester Orchestra – A Black Mile To The Surface Written in Music https://writteninmusic.com

Op hun vijfde album A Black Mile To The Surface gaat het Amerikaanse Manchester Orchestra door waar hun albums Mean Everything To Nothing (2009) en ‘must have been doorbraakalbum’ Simple Math (2011) ophielden. Het is een kleurrijk album dat het grote songschrijftalent van zanger/gitarist Andy Hull maar weer eens ongebreideld blootlegt.

Hun laatste album Cope liet een band horen die zich met vernieuwde energie (een nieuw label) een wel heel robuuste sound had aangemeten. Hoe enthousiast we op het moment van uitkomen ook over het album waren, het album vond helaas veel minder vaak de speler dan de eerder genoemde albums waarmee we de band in ons hart sloten.

Met A Black Mile To The Surface toont de band weer die heerlijke ambitie die hun beste albums ook lieten horen. Gelijk vanaf de albumopener, het sfeervolle The Mace, hoor je weer een super geïnspireerde band. Met het wat steviger The Gold en vooral The Moth weet je dat ze weer helemaal terug zijn. En het houdt daarmee zeker niet op. IJzersterke songs als Lead, SD en het bloedmooie The Alien en het fraai ingetogen The Parts sluiten daar naadloos op aan.

A Black Mile To The Surface laat een Manchester Orchestra horen dat gegroeid is en hun sound naar een nieuw hoog niveau weet te tillen. Achter de wel simplistische titels schuilen wel degelijk sterke teksten, dat kun je wel aan Andy Hull overlaten. De jonge vader blijft zijn twijfels over zichzelf en het leven houden en dat levert mooie teksten op als ‘Somebody said it’s unspeakable love/ Well, you don’t believe I can speak well at all/ You’re a maze to me’ (The Mace) of ‘I believed you were crazy/ You believe that you loved me (The Moth) op.

Het is echter meer dan ooit de muziek waarmee Hull zijn grote klasse laat horen. Wat een mooie diversiteit in songs en sferen, van vrijwel geheel akoestisch naar gedreven stevig. Kan me niet voorstellen dat er iemand is die ooit genoeg gaat krijgen van songs als The Grocery. Zo prachtig subtiel tegelijk zo heerlijk krachtig. Of zo’n weergaloze afsluiter The Silence, die je moeiteloos naar de knop om het album opnieuw te beluisteren doet grijpen. Overweldigende productie trouwens ook van de oorspronkelijk uit Australië maar al jaren in Londen woonachtige Catherine J. Marks (die door grootmeesters Flood en Alan Moulder vakkundig het producersvak werd geleerd).

Dat Hull een geweldig talent is mag nu wel heel duidelijk zijn. Op zijn dertigste heeft hij dat op de vijf albums met zijn band Manchester Orchestra en zijn drie soloalbums onder de naam Right Away, Great Captain al wel overduidelijk bewezen. Zijn lekker prominent aanwezige stem en grootse songschrijftalent maken Manchester Orchestra één van de meest bijzondere gitaarbands uit het hedendaagse Amerika. En in gitarist Robert McDowell, bassist Andy Prince en drummer Tim Very heeft Hull de perfecte kompanen om zijn songs de ideale drive en klasse mee te geven.

A Black Mile To The Surface is de enige echte en ijzersterke opvolger van Simple Math, het album waarmee de band wereldwijd had moeten doorbreken. Meer dan terecht dat dit nu alsnog gaat gebeuren.



  1. The Maze
  2. The Gold
  3. The Moth
  4. Lead, SD
  5. The Alien
  6. The Sunshine
  7. The Grocery
  8. The Wolf
  9. The Mistake
  10. The Parts
  11. The Silence