Lowlands 2010 dag 1: vrijdag 20 augustus
De eerste dag van Lowlands bracht naast mooi weer ook veel mooie en opvallende muziek. Meest opvallende namen waren daarbij Broken Bells, Jonsi en de wederkeer van The Specials. (Dagverslag door Robert Schuurman en Dick Hovenga)
Terwijl de temperaturen behoorlijk stijgen en de flessen zonnebrand spontaan worden doorgegeven worden de gemoederen om drie uur extra verhit door het spetterende optreden van de Noorse band Katzenjammer in Lima. Vier spannende dames met pit en pracht wisselen net zo eenvoudig van instrument als muziekstijl en zwepen de toegestroomde massa op met hun vrolijke en cabareteske folkrock. De unieke presentatie van de band was ook David Byrne enige tijd terug opgevallen, waarna hij hen uitnodigde om op Bonnaroo festival te spelen. Het wisselen van instrumenten (bijna iedereen kan elkaars instrument ook bespelen) gaat enigszins ten koste van het tempo maar het enthousiasme van de band maakt veel goed.
Terwijl de Belgische Selah Sue de India bespeelt met haar reggae-soul-pop gaan wij door naar Frightened Rabbit in Charlie. Deze Schotse band speelt veel van hun prachtige nieuwe album The Winter Of Mixed Drinks en zet een degelijke, vakkundige set neer. Veel songs zouden in een vol stadion niet misstaan, gezien het hoge meezinggehalte. Toch zijn het eerder de fraaie, melancholische melodieën die blijven hangen, al wordt live niet altijd de intensiteit van de nummers op het studioalbum gehaald. Het mooie nummer Swim bijvoorbeeld klinkt op plaat veel meeslepender en dat is jammer. Desondanks is Frightened Rabbit een band om in de gaten te blijven houden!
Vol goede verwachtingen gaan we door naar Broken Bells in Alpha, het samenwerkingsverband tussen Danger Mouse en James Mercer van The Shins. Na drie nummers haken we echter af: het geluid is slecht, de podiumpresentatie verre van verpletterend en de songs die op het album zo veel indruk maken laten de halfvolle zaal vaak onberoerd, erg teleurstellend! We gaan snel verder want aan de andere kant van het terrein laat Fat Freddy’s Drop in Bravo zien hoe je met lome funk-en (dub)reggaebeats een zaal naar je hand zet. Met heerlijke, vaak subtiele blazers en de relaxte stem van Joe Dukie aka Dallas Tamaira komt de feel good-vibe van de band uitstekend tot zijn recht en past de muziek prima bij het weertype.
Twee jaar geleden zegevierde het IJslandse Sigur Ros in de Grolsch op zondagavond (nadat Elbow de tent daarvoor al in optimale stemming had gebracht). Het was dus logisch dat Sigur Ros voorman Jonsi graag in dezelfde tent de songs van zijn eerste soloalbum Go kwam spelen. Hoewel de songs op zijn solo album poppier klinken als Sigur Ros herbergen de Jonsi songs genoeg verrassingen om optimaal te boeien. Zijn hoge stem en opvallende uiterlijk, de weelderige podiumaankleding met prachtige visuals maakten er een intense ervaring van. Jonsi en zijn muzikanten lieten zich het fantastische applaus van het publiek zeer welgevallen. Prachtshow!
Verrassend was het concert van Air. De band is live vaak afgedroogd als symfoshit met slappe Pink Floyd-achtige invloeden. Veel te lang uitgesponnen vaak ook. Wat er ook gebeurd is, duidelijk werd dat Air in zeer goede vorm was op Lowlands. Alle songs (jaja, ze speelden zelfs songs van debuut Moon Safari!) werden lekker dik aangezet en bondig en zeer dansbaar aan het publiek voorgeschoteld.
The Specials was op voorhand een band die je graag wilde gaan zien. De legende van de band is gewoonweg te groot. Verrassing of niet, de band speelde een glansrijke set met alle grote klappers waarbij de publiek bij songs als A Message To You Rudy volledig om ging. Goed om te zien dat de bandleden na de heroprichting weer zo krachtig, goed en strak spelen. En was is ska toch een geweldige festival kraker.
Een lekker opwindende set bracht ook het Britse Flying Lotus (a.k.a. voor Steven Ellison). Al jaren gezien als een van lichten binnen de elektronische muziek reeg hij zijn composities op een zuigende manier aan elkaar om elke keer weer te verrassen met opwindende tegendraadse beats en sfeervolle soundscapes. En diiieeeeppppe bassen! Prima afsluiter van de eerste lange Lowlands dag.
