Hannah Reid, Daniel Rothman en Dot Major vormen samen London Grammar. In het Verenigd Koninkrijk wordt de band al maanden bejubeld en speelden ze ondermeer al op Glastonbury. If You Wait, hun debuut is nu ook in Nederland uit, in een fijne dubbeldikke versie met bonus disc.

Het drietal ontmoette elkaar in Nottingham op de universiteit en niet in Londen, zoals de naam misschien doet vermoeden. Waar Daniel Rothman, gitaar, Hannah Reid, zang, al een jaar al samen muziek maakten, kwamen ze een jaar later in contact met Dot Major, multi-instrumentalist en producer.

Gitaar en toetsen, of misschien meer een tapijten van klanken, licht van samenstelling, donker van kleur en warm, zijn volledig in balans met de stem van Hannah. Sfeervol begint het album met Hey Now en Hannah maakt al enorme indruk met haar stem. De diepte en kracht van de stem van Hannah is vergelijkbaar met de stem van Florence Welch van Florence and the Machine. Waar Florence and the Machine veelal op volle kracht gaan, weet Hannah haar stem meer afwisselend in te zetten. Die afwisseling in de stem van Hannah en de manier waarop ze rustige passages zingt, doen, ook qua timbre denken aan de jong overleden Lhasa de Sela. Dat is bijvoorbeeld goed te horen in Wasting My Young Years en in de openingen van Sights en de cover Nightcall van Kavinsky.

De muziek beweegt zich over een aangenaam spectrum van sferische pop, zoals we die van Coldplay en the XX kennen, naar triphop met invloeden van Massive Attack. Hier en daar een flits Scandinavische droefheid zoals we die kennen van Agnes Obel of Choir Of Young Believers. Vooral Interlude (Live) roept dat gevoel op. Laten we wel wezen, het zijn referenties. Geen van de genoemde bands heeft immers een blauwdruk geschreven waar London Grammar naar schrijft. De jonge band staat toch vooral op eigen benen. De subtiele arrangementen bij de verschillende nummers en de manier waarop de nummers zijn opgebouwd, Stay Awake, Shyer en Strong zijn daar voorbeelden van, drukken duidelijk een ‘London Grammar’ stempel op de muziek.

De bonusdisc levert zes extra nummers. En waar bonusdisc’s vaak nog eens nummers in de mix gooien, krijgen we zes extra tracks. De nummers zijn in de lijn van het album. Bijzonder vermeldenswaardig is Help Me Lose My Mind dat Disclosure uitbracht met London Grammar. Dat maakt dat het wachten dat we aan deze kant van de Noordzee moesten doen, niet voor niets is geweest.

Het album hoeft niet vrolijk te zijn om positief te stemmen. Vrolijk is ook niet het stempel dat op deze past. Melancholie is bijna wel in elk nummer terug te vinden. Juist de combinatie van de melancholie, de zorgvuldige instrumentatie en de geweldige stem van Hannah Reid maken dit tot een album die in het Verenigd Koninkrijk met recht als één van de beste debuten van 2013 gerekend mag worden. We zijn hier wat later, juist deze winterse dagen is If You Wait een heerlijk album om ons, melancholisch en wel, aan te warmen. Mooi!

Tracklisting If You Wait:

1. Hey Now
2. Stay Awake
3. Shyer
4. Wasting My Young Years
5. Sights
6. Strong
7. Nightcall
8. Metal & Dust
9. Interlude (Live)
10. Flickers
11. If You Wait

Bonus CD:

1. Help
2. Darling Are You Gonna Leave Me
3. Help Me Lose My Mind ((Disclosure featuring London Grammar)
4. High Life
5. Maybe
6. When We Were Young