×

Recensie

Alternative

30 juli 2014

Lo-Fang

Blue Film

Geschreven door: Pieter Visscher

Uitgebracht door: 4AD

Blue Film Lo-Fang Alternative 3.5 Lo-Fang – Blue Film Written in Music https://writteninmusic.com

Een album dat al enige tijd in de platenzaak te verkrijgen is en alsnog de aandacht krijgt die het verdient, is Blue Film, van de in Los Angeles wonende en muziekmakende singer-songwriter Lo-Fang, die tot leven kwam in Nieuw Zeeland en daar ook opgroeide. Blue Film is het eerste wapenfeit van Lo-Fang qua langspelers. Hij heeft er ruimschoots de tijd voor genomen en dat kun je horen. Drie jaar reizend over de wereld, waar hij landen als Indonesië, Cambodja, Japan en Engeland bezocht, deed hij inspiratie op voor zijn liedjes en schreef hij ze ook. Alleen, in hotelkamers, of waar het hem ook uitkwam.

Uiteindelijk nam Matthew Hemerlein (zijn echte naam) het album op in de legendarische Capitol Studios in Los Angeles. Dat hij liedjes kan schrijven, hoor je al tijdens het eerste nummer van de plaat, Look Away, dat van een ontwapenende schoonheid is en waar elektronica in de finale plaats moet maken voor banjo en aanzwellende violen. Prachtige vondst. Lo-Fang, laten we ‘m eerst maar even zo blijven noemen, bespeelt alle instrumenten op Blue Film zelf. De oplettende luisteraar moet in de gaten hebben dat we hier met een klassiek geschoolde muzikant te maken hebben. Een jongen die, opvallend genoeg, niet alleen muzikaal, maar vocaal nog sterker, bij de IJslander Ásgeir in de buurt komt.

Beider kopstem heeft dermate veel overeenkomsten dat verwarring zelfs op de loer ligt, opgeteld bij de muzikale raakvlakken. Ook Lo-Fangs composities rusten met name op elektronica, hoewel hij meer traditionele instrumenten integreert in zijn geluid; viool, cello, gitaar, piano, banjo en bas bijvoorbeeld.

De klassieke elementen in Lo-Fangs songs, zoals de prachtige vioolpartijen in diverse nummers, worden smaakvol vermengd met vaak overheersende drumritmes. Dat terwijl Matthew Hemerlein zijn hand er ook niet voor omdraait opzwepende synthpartijen in te zetten, zoals in When We’re Fire, dat vervreemdende passages bevat. Iets waar de Nieuw Zeelander sowieso patent op heeft.

Lately

Nothing has been coming easy

Only nocturnal blue movies

Your pink kimono on the floor

Het gaat Lo-Fang dan ook niet zozeer om de betekenis van de teksten, of hoe de luisteraar deze interpreteert, hij wil vooral gevoelens overbrengen. Het mysterieuze muzikale is ook daarom in perfecte harmonie met Lo-Fangs overpeinzingen. Laat ik ze zo maar noemen. Slechts eenmaal bestaat er geen twijfel wat hij nou precies wil zeggen met zijn teksten en dat is met de opvallende, gedragen cover van John Travolta en Olivia Newton-Johns  You’re The One That I Want, uit de film Grease.



  1. Look Away
  2. Boris
  3. When We're Fire
  4. Light Year
  5. Blue Film
  6. Interlude
  7. #88
  8. Intro
  9. Animal Urges
  10. Confusing Happiness
  11. You're The One That I Want
  12. Permutations