×

Recensie

Alternative

26 september 2017

Lina Tullgren

Won

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Captured Tracks

Won Lina Tullgren Alternative 4 Lina Tullgren – Won Written in Music https://writteninmusic.com

De Amerikaanse Lina Tullgren is alweer zo’n singer-songwriter, zo zou je dat kunnen zeggen. Zeker de vorig jaar uitgekomen EP WishList kan nog met gemak dat stempel dragen. Toch was de manier van muziek maken, -zingen en –sfeer creëren daar al wezenlijk anders dan bij de “standaard singer-songwriter”: analoog, lo-fi en zeer rammelend. Met als voornaamste referentiepunt qua stijl  Waxahatchee haar American Weekend album. Nu is daar Tullgrens nieuwe album Won, dat zonder probleem erin slaagt het “standaard” labeltje nog meer van zich af te schudden en zowel muzikaal als tekstueel meer de diepte in gaat. Op die manier neigt het meer naar Pj Harveys rauwe 4-Track Demos.

Rammelen en kraken doet het namelijk nog steeds, aangezien er dezelfde analoge productiestijl is gebruikt. Dat klinkt een beetje alsof het in een schuur is opgenomen met een handjevol kapotte apparatuur. Die esthetiek past bij haar donkere zang, die zo af en toe plots de hoogte in gaat. Gitaren klinken dan weer gruizig en fel, soms opvallend dromerig en galmend. Terwijl de altijd pompende drums en bas voor de meeste duisternis zorgen. Tussendoor horen we dan ook nog flarden van orgel, piano en fluit, maar deze staan dikwijls zo troebel in de mix dat het “gewoon” een subtiele aanvulling is op het gruizige totaalgeluid. De effectieve meerwaarde van dit geluid is muzikaal bijvoorbeeld goed te horen in Red Dawn, waar het lied nog even blijft doordreunen en kraken, terwijl het eigenlijk al is afgelopen. Of zoals het met dominant hoge gitaartonen doorspekte Get Lost , als Tullgrens zang opeens helemaal links staat uitgelijnd en een kleine beetje doorbloedt naar het rechter kanaal. Dit soort details geven een toch al intiem en eigenzinnig album net dat beetje meer karakter om het echt bijzonder te maken.

Lina Tullgren heeft veel te melden. Dit album staat dan ook vol zelf ontdekking en levensvragen. Toch is de uitwerking betrekkelijk eenvoudig en simplistisch. Het zijn teksten die niet altijd concreet zijn, maar wel uitblinken in directe benadering en eerlijkheid. “Not even you could tell me lies. I’m all the wiser now, now that I accept my faith, zero in on this blissful state that I’m in” verklaard ze nog heel volwassen in opener Asktell. Later is ze al minder trefzeker, als ze in Red Dawn afvraagt, “What does it mean, to wear your heart on your sleeve?”. Naarmate Won vordert maken serieuze levensvragen plaats voor lichtvoetigheid, zoals bijvoorbeeld de niets-aan-de-hand ballade van Summer Sleep dat zowel tekstueel als instrumentaal zo  zomers klinkt als de titel doet vermoeden.

 

Zo horen we op Won niets nieuws, maar zorgt de analoge uitwerking in combinatie met gruizige instrumentatie en haar bijzondere zang voor een intiem en eigenzinnig album dat rauwer klinkt dan de meeste “genregenoten”. Bovendien zul je dit jaar maar weinig albums tegenkomen die meer directheid en nuchtere eerlijkheid bevatten. Blijf vooral door rammelen, Lina!



  1. Asktell
  2. Perfect
  3. Face Off
  4. Red Dawn
  5. Fitchburg State
  6. Slow
  7. Get Lost
  8. Summer Sleeper
  9. Fate
  10. Static Burn