×

Concert

10 november 2018

Le Guess Who? 2018 – VRIJDAG: in een paar uur de wereld rond

Geschreven door: Edwin Hofman

Le Guess Who? 2018 Sfeer

De kop is eraf, de eerste dag van Le Guess Who? bood alvast genoeg spannend vertier en het weekend kan beginnen. Er is weer bijzonder veel te beleven op diverse podia in heel Utrecht maar we gaan toch maar gewoon van start in het kloppend hart van het festival: TivoliVredenburg.

Shintaro Sakamoto treedt aan in een goed gevulde Ronda. Als lid van de psychedelische band Yura Yura Teikoku werd de Japanner een cult-ster in zijn eigen land. Solo draait het bij hem meer om luchtige jazz, de betere easy tunes en subtiele clubpop. Live kan hij, geflankeerd door een drummer en bassiste, de fijne sferen van zijn platen niet helemaal reproduceren. Na een ingetogen opening, die slechts bij vlagen de muzikale ervaring en goede ideeën van Sakamoto uitstralen, komt er langzaam wat meer pit in de set. De muziek blijft echter open en relatief kaal en mist toch wat zeggingskracht vanavond. Een track als Let’s Dance Raw, toch heel smakelijk, komt niet optimaal uit de verf, om maar een voorbeeld te noemen. Een keyboard – zoals vaak wel hoorbaar op zijn studio-opnamen – had hier goed werk kunnen verrichten.

sibusile-xabaIn de altijd sfeervolle Hertz speelt de Zuid-Afrikaan Sibusile Xaba, die bekend is om zijn vingervlugge gitaarwerk. Xaba staat garant voor een opvallende mix van flamenco, jazz en Afrikaanse folk, gelardeerd met zang in Zulu. In de Hertz zit hij in het spotlicht, op een verder donker podium. Niet alleen zijn fingerpicking en gitaarbehandeling zijn expressief, zijn gelaatsuitdrukkingen en vocalen zijn dat ook. Lachen, zuchtend, fluisterend of stevig uithalend met een stem die decennia ouder lijkt dan Xaba zelf, weet hij zowel te hypnotiseren en te ontroeren als te ontregelen. Dat laatste vooral door bijzondere klanknabootsingen met zijn stem en abrupte wendingen in zijn gitaarspel.

The Breeders behoeven eigenlijk geen introductie meer. Binnen de context van Le Guess Who? is het zelfs een relatief conventionele band. Maar met een brok rafelige, innemende indiepop/rock is natuurlijk niets mis. En de laatste plaat All Nerve is best lekker. Dus toch even meepakken in de volle Ronda. Het is leuk om de band in de bezetting te zien die 25 jaar geleden naam maakte. De gezusters Deal zijn nog steeds even amusant en rommelig als voorheen. Geen attitude of geoliede show, gewoon lol hebben op het podium. De gitaarpartijen zijn weer doeltreffend, de drums als vanouds weer lekker. Het nieuwe werk kan met gemak mee en natuurlijk, als de eerste ‘classic’, Divine Hammer, wordt gespeeld kan er weinig meer fout gaan. Lekker concert.

the-breedersIn de nok van het gebouw, in de Cloud Nine, trekt de Venetiaanse Gigi Masin bijzonder mooie, sferen op. Zuiverende ambientmuziek, voortgestuwd door subtiele beats. Chill-out muziek? Zeker, maar dan wel uit een hogere divisie. Met twee laptops en een mixer en passend blauw licht zorg Masin voor een even rustgevende als voedende luisterervaring. Sommige bezoekers lijken het als achtergrondmuziek te beschouwen, anderen wiegen mee of liggen op de grond.

Tijd om elders in de stad te gaan kijken. Op naar de Ganzenmarkt. In Theater De Kikker staat Howie Lee en dat willen we toch even meemaken. De Chinese electronic-muzikant heeft met zijn spannende en soms confronterende muziek en visuals zeker verwachtingen gewekt. Hij lost deze vanavond direct in: een mix van Chinese folkklanken en (soms bijna industriële) elektronica die zich niet gemakkelijk laat omschrijven. Percussieve kracht vanuit samplers, een laptop en tablets. De tweemans-act van Lee tovert alles uit de micro-elektronica en het wérkt, zeker met de soms duizelingwekkende, dan weer betoverende beelden erbij.

Een prikkelend slot van een lekkere gevarieerde tweede avond Le Guess Who? Als bezoeker betreed je een ongelooflijke hoeveelheid aan sferen dit lange weekend; bijna nergens anders kun je zoveel indrukken in zo’n korte tijd opdoen.

Foto’s: Jelmer de Haas (Sibusile Xaba), Ben Houdijk (The Breeders)