×

Concert

25 februari 2016

Lanterns On The Lake verdient groter podium

Geschreven door: Edwin Hofman

Label: Bella Union

In de herfst van 2015 verscheen Beings, het derde album van het Britse Lanterns On The Lake. Vanavond staat dit album centraal in de bovenzaal van Paradiso. Lanterns On The Lake stond er twee jaar geleden voor het laatst, toen was de aanleiding het album Until The Colours Run. Hoewel het recente Beings wellicht gezien kan worden als het meest bevredigende album van het kwartet is er qua thematiek weinig veranderd en kun je die nog steeds samenvatten als ‘a personal journey through modern life – hope, despair, love and desperate times’.

De band heeft de Europese tournee er bijna opzitten en is uitstekend ingespeeld. Zangeres Hazel Wilde blijft een flegmatieke frontvrouw maar is uitstekend bij stem en zingt vol overtuiging, soms vanachter de toetsen dan weer met de gitaar. Live weet Lanterns On The Lake zich ondersteund door violiste Angela Chan en dat blijkt een goede zet. De muziek krijgt zo niet allen een grotere emotionele lading maar wint ook aan kracht. Ster van de avond is echter gitarist/producer Paul Gregory die met een batterij aan effecten en een strijkstok een soms hemels geluid aan zijn gitaar weet te ontlokken. Alsof zowel The Chameleons als Sigur Rós op het podium staan.

Natuurlijk komt het recente album Beings voorbij. De soms stormachtige en indringende single Faultlines is een van de ijkpunten vanavond maar het kwetsbare, kleine Send Me Home is net zo goed een piekmoment. Prachtig hoe Hazel Wilde en Angela Chan hier samen klinken.

Zo is het een avond vol contrasten tussen hard en zacht; tijdens A Kingdom uit 2011 verzorgt gitarist Paul Gregory op vurige wijze extra percussie terwijl het oude en relatief onbekende Sapsorrow (2010) alleen uit piano en zang bestaat. Voordat Hazel Wilde deze song inzet benadrukt ze dat er een heel rustig nummer aankomt. Met andere woorden: praters in de zaal, mond houden. Dit pakt gelukkig goed uit, ook voor de rest van het concert, dat naast explosies ook vol intieme momenten zit.

Another Tale From Another English Town, de single uit 2013, mag natuurlijk niet ontbreken. Stevige drums en wederom die fraaie leadgitaar geven dit nummer glans. En de titeltrack van het laatste album is ook een vaste waarde in de setlist dit jaar. Tijdens de climax klinkt de zang uit drie kelen. Een waardig slot.

Natuurlijk komt de band nog terug: eerst brengt Hazel Wilde solo vanachter het klavier het breekbare Green And Gold, hierna verlaten de overige bandleden hun backstage ‘cupboard’ om nog even een korte staalkaart van Lanterns On The Lake te verzorgen. Alledrie de albums komen zo nog even aan bod in de toegift. Het is wederom het bewijs dat Lanterns On The Lake kan putten uit drie vrijwel gelijkwaardige albums. En belangrijk: de band weet hun atmosferische muziek ook live overtuigend te laten klinken. Het doet verlangen naar een optreden van de groep op een groter podium, ondersteund door mooie visuals en nog wat extra strijkers.