Oef, wat een heerlijk album is Ripely Pine, het project van zangeres en multi-instrumentalist Aly Spaltro. En dan te bedenken dat dit nog maar haar eerste studioalbum is. Het kwam ‘al’ in februari uit, maar verdient alsnog de aandacht van Written in Music. Het is namelijk te goed om links te laten liggen.

De woorden ‘eerste studioalbum’ doen misschien vermoeden dat Aly Spaltro nog maar kort met muziek bezig is. Dat is zeker niet zo. De 23 jarige komt uit het plaatsje Brunswick, Maine (in het noordoosten van de VS) waar ze een aantal jaren in de tweedehands dvd winkel Bart’s & Greg’s DVD Explosion werkte. Wat overbleef nam ze mee naar huis, waar ze experimenteerde met de muziek. Op deze manier creëerde ze in haar thuisstudio een geheel eigen geluid. Ze maakte er demo’s van, die ze vervolgens meegaf aan klanten. Ze heeft dus zeker wel wat muziek op haar naam staan. Sterker, in 2010 werd ze tijdens de Boston Music Awards uitgeroepen tot Folk Artist of the Year. Met Ripely Pine zet ze zich definitief op de kaart.

De muziek laat zich lastig omschrijven, indiefolk komt misschien nog wel het meest in de buurt. Hoewel, net als je denkt een stempel te hebben, zet Spaltro je weer op het verkeerde been. Zowel haar zang als haar muziek heeft iets eigenwijs, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Zwitserse Sophie Hunger. Dat maakt de muziek op Ripely Pine ontzettend interessant en eigen. En hoe experimenteel het op sommige momenten ook is, Spaltro weet het toch toegankelijk te houden. Het is dan misschien haar eigen(zinnige) muziek, ze weet die met veel overtuiging over te brengen op de luisteraar. Een vol uur lang weet Spaltro prachtig te spelen met genres, met sferen, met melodieën, met tempo’s, zelfs binnen de nummers. Een mooi voorbeeld is het prachtige Rooftop, hieronder te horen.

De term indiefolk viel al. Dat tweede deel van het woord is onder meer duidelijk te horen op een nummer als Regarding Ascending The Stairs waarop ze haar zang begeleidt met een banjo. Ook de momenten dat ze op de akoestische gitaar speelt, komt het folky geluid goed naar boven. Om die reden staat ‘roots’ hier dan ook aangevinkt, hoewel ‘alternative’ over het geheel genomen toch het beste op z’n plaats is. Reken overigens op nog veel meer verschillende instrumenten, op Ripely Pine wordt bijvoorbeeld een heel blik van blazers en strijkers opengetrokken.

Al die muzikanten zal Spaltro vast niet meenemen op tournee, dat maakt wel nieuwsgierig hoe de muziek live klinkt. Kans om daar achter te komen is er snel. Zondag 14 april speelt Lady Lamb The Beekeeper namelijk in People’s Place in Amsterdam, in het voorprogramma van Sarah Blasko. Hopelijk duurt het niet lang voor ze daarna weer terug is in ons land, maar dan als hoofdact!