Sommige bands veranderen hun geluid nooit radicaal en daar is La Luz er één van. Gelukkig maar. Wat wel is veranderd dat ze van Seattle naar LA, Californië zijn verhuisd. Nog dichter bij de zon en vooral dichter bij de bakermat van de surfmuziek. Wat betekent dat dan voor het image van de band en vooral de sound op het nieuwe album Floating Features?

Op Weirdo Shrine wisten ze psychrock-weirdo Ty Segall te strikken als producer. Natuurlijk,  dat album stond barstenvol donkere wendingen, psychedelische uitbarstingen en een heerlijk garagerockgeluid. Voor deze opvolger heeft de band wederom een grote naam aangetrokken voor de producerstoel in de naam van producer en The Black Keys frontman Dan Auerbach. Gelijk horen we een strakker geluid en helemaal wej is dat rafelige garagerockgeluid. Meer focus ligt er op de poppy samenzang van de dames en een typisch zonnige, Californische sfeer. De switch is wel begrijpelijk als je vol inzet op de broeierige surfsound van het gebied, maar persoonlijk missen we die punky energie en rafelrandjes. Gelukkig smaken de dreampop-klanken van de band ook goed en is de samenzang van de dames prima in orde. Wel wat dromeriger op deze manier. Haast onbezorgd en ongevaarlijk  Een onbezorgdheid die ook wel terug te horen valt in de lyrics die vooral gaan over de verhuizing. California Finally is zelfs een kreet van vreugde aan het adres van hun nieuwe thuisbasis. Daarnaast ligt de focus op dagdromen en nachtmerries waarin vreemde situaties en schepsels de gewoonste zaak van de wereld zijn. Ondertussen wordt er een luchtig sfeertje opgeroepen waar de rollende surfgitaar en prominente orgelklanken soundtracksferen oproepen van broeierige b-films en bijvoorbeeld de sfeer van Robert Rodriguez en Quintin Tarrantino. Gelukkig zijn deze referenties ook terug te zien in de al uitgekomen videoclips.

La Luz blijft hier trouw aan hun eigen geluid en verschuift enkel de accenten wat op naar dreampop ten koste van garagerock, punkenergie en rafelrandjes.  Juist dat rauwe vonden wij zo leuk aan de band, maar gelukkig blijft er nog genoeg te genieten over van de fijne surfgitaar en dromerige samenzang.