×

Recensie

Alternative

20 augustus 2019

Joyero

Release the Dogs

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Merge

Release the Dogs Joyero Alternative 3 Joyero – Release the Dogs Written in Music https://writteninmusic.com

Als het Wye Oak duo hun sfeervolle prachtige indiefolk gitaaralbums voor de hedendaagse elektronica van Shriek verruilen is dit flink wennen. Schijnbaar ook voor het tweetal. Vier jaar lang sleutelen ze aan het meer overtuigende The Louder I Call, the Faster It Runs. Voorzichtig is daar de gitaar weer aanwezig, wat voor een coherent geslaagd experiment zorgt. In die tussenliggende periode heeft Andy Stack zeker niet stil gezeten. Zonder zijn lieftallige partner Jenn Wasner wordt hij door frontman Matt Beringer van The National ingehuurd. Om zijn geslaagde EL-VY project live te vertolken, neemt Andy Stack achter het drumstel plaatsw.

Deze ervaringen vormen het geraamte voor solo uitstapje Release The Dogs. Zichzelf de mooie naam Joyero aanmetend, wat in het Spaans juwelier betekent. Niet dat men hier direct goud in handen heeft, zeker niet. Daarvoor vallen er wel de nodige aantekeningen te plaatsen, maar bruikbaar koper is ook genoeg waard. Dwars tegen de verwachtingen in laat hij zijn drumsticks thuis en kiest voor de mogelijkheden van een computer gestuurd programma. De voorgeprogrammeerde beats camoufleren zijn hogere meer fragiele androgene stemgeluid. Deze combinatie en de dreampop begeleiding zorgen ervoor dat het gemakshalve snel in de New Wave kant wordt onderverdeeld.

Hoe bewonderenswaardig probeert hij van zijn zwakte juist zijn kracht te maken. Vocaal kan Andy echter niet tippen aan zijn vrouwelijke collega, en die gedachte lijkt ook in zijn hoofd niet te verdwijnen. De ervaring om de schoonheid van haar kenschetsende stem te benadrukken wordt niet misbruikt om nu juist zichzelf verbaal te onderdrukken. Het kwetsbaar opstellen krijgt in de rustgevende nummers een diepere lading. Al snel raak je aan de bijna kerkelijk klinkende openbaringen gewend, want wat komt het allemaal aardig en vreugdevol over. De spannende opbouw van Alight gaat te snel in een veilige modus over. Geen gewaagde toevoegingen of vervreemdende effecten die voor afwisseling zorgen. Zo steriel als een desinfecterend schoonmaakmiddel worden alle oneffenheden weggepoetst.

Joyero nodigt zichzelf als een verlegen bescheiden gast uit die trots zijn plaatje aan een oude bevriende kameraad presenteert. Diep in zichzelf verzonken en met gebogen hoofd laat hij de nummers passeren. Want wat voelt het eenzaam en geamputeerd zonder zijn zelfverzekerd evenbeeld. Het goedkeurend schouderklopje is de grootste gevraagde beloning, en die heeft hij absoluut verdiend. Release the Dogs is een poging om het alleen aan te pakken. Zijn kwaliteiten liggen duidelijk op het componerende vlak, met fraai uitgevoerde instrumentatie. Doordat de interactie met een metgezel ontbreekt, wordt hij net niet genoeg geprikkeld.



  1. Alight
  2. Dogs
  3. Starts
  4. Steepest Stairs
  5. Salt Mine
  6. Man
  7. Small Town Death
  8. After You
  9. Time