×

Recensie

Alternative

28 mei 2018

Jo Passed

Their Prime

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Sub Pop

Their Prime Jo Passed Alternative 3 Jo Passed – Their Prime Written in Music https://writteninmusic.com

De Canadese Joseph Hirabayashi vormde met zijn SSRIs een leuk bandje. Ergens op het kruispunt van punk, blues en psychedelica. Maar vooral bijzonder waren de onverwachte ritmewisselingen en de spontane uitbarstingen van felle energie. Bovendien straalde de band zo’n speelsheid uit dat ze zowel bij concerten als kinderfeestjes welkom waren.

Zijn nieuwe band Jo Passed klinkt als een doorstart en is het stiekem ook gewoon. Met twee grote verschillen: de nadruk ligt meer op de psychedelica en het imago van de band is een stuk serieuzer. Serieuzer ja, zo geeft de afgebrande albumcover met een verwoest gebouw en donkere wolken al goed weer. Er staat ons heel wat angst, woede en ongeluk te wachten zeker?  Van de opener Left, worden we inderdaad wat angstig, met vele bevreemdende psychedelica en ene dromerige stem. Enger nog zijn de strijkers die het lied te veel over-de-top tilt en het regelrecht niet om aan te horen maakt. We hebben de “Next Track” knop dan ook al snel gevonden. MDM start al gelijk wat beter, met zulke tegendraadse gitaren die je eerst de wenkbrauwen doen fronzen, maar daarna spring je vrolijk door de woonkamer, De vocalen passen er ook goed bij en zo ontstaat er een beetje het psychedelische “Weezer-effect”. Die riffs blijven ene sterk punt in al zijn tegendraadsheid en creativiteit. Ze duiken ook op momenten op dat je het niet verwacht, plots midden in een psychedelische ballad en zijn daarna even snel weer verdwenen. De ritmesectie blijft daar niet bij achter en klinkt al even nerveus.

Het is maar goed ook dat die onvoorspelbaarheid altijd op de loer ligt, want de psychedelica en vleugjes dreampop op dit album klinken steevast slaperig en saai. Als een uitgebluste Noah Lennox AKA Panda Bear werkt Hirabayashi zich door de liedjes heen.  Dat donkere randje van de hoes? Nee, dat voelen wij niet echt. Zo is het als geheel wat moeilijk te beoordelen, want het album kent dus 2 kanten. We geven het voordele van de twijfel, omdat we altijd wel voor een kampioenschap “huiskamerspringen” te porren zijn.



  1. Left
  2. MDM
  3. Glass
  4. Undemo
  5. Facetook
  6. Repair
  7. R.I.P.
  8. Millennial Trash Blues
  9. You, Prime
  10. Sold
  11. Another Nowhere
  12. Places Please