×

Recensie

Alternative

23 juli 2018

Jessica's Brother

Jessica's Brother

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Fikarrecordings

Jessica's Brother Jessica's Brother Alternative 4 Jessica’s Brother – Jessica’s Brother Written in Music https://writteninmusic.com

De Engelsen Jonny Helm en Charlie Higgs waren twee collega’s bij een lijstenmakerij die het al een tijd leuk leek om eens samen een band te starten. Maar waar loop je nou een tekstschrijver en zanger tegen het lijf als je die taken liever zelf niet op je neemt? Gelukkig kreeg Jonny een vriendin, Jessica, waarvan haar broer om Charleston toevallig wel teksten schreef en ook nog eens wilde zingen. Zo simpel kan het zijn en dan noem je de band gewoon Jessica’s Brother, want waarom niet.  Om het af te maken bel je nog wat bevriende muzikanten voor gitaarspel en viool, dat schiet al lekker op met je bandje. Zo klinkt het allemaal wat rommelig en gemakzuchtig, een houding die we ook zeker in de muziek terug horen: het kraakt, het rammelt, instrumenten brengen dissonant tonen voort en intense zang is niet altijd loepzuiver.

Vanaf de start doet Charleston zijn zang die wat denken aan David Berman van Silver Jews, terwijl zomerse jangle pop het helemaal afmaakt. Het is slechts één kant van Jessica’s Brother, meer laidback. Deze stijl komt vooral goed naar voren in liedjes als het onderkoelde Humdinger, de intieme fingerpicking van Dylan en altcountry op Come Around Het zorgt er aanvankelijk voor dat we wat meer onderuit gaan zakken in het zonnetje, maar vooral op Hare klinkt ene triest verhaal over een (metaforische) haas die tevergeefs op zoek gaat naar het beloofde land. Zo moeten we opeens sterk denken ana schrijver Steinbeck.

Die andere “kant” is gelijk wat interessanter, omdat gitaren rafeliger en rauwer uithalen en viool soms prachtig klinkt, om dan weer krassend en vol emotie een duistere sfeer te versterken met een heus dissonante solo.  Alsof je The Mekons de The Basement Tapes opnames van Dylan en The Band op compleet eigen wijze laat coveren. Zo’n gevoel roept het een beetje op, muzikaal dan in ieder geval: rauw, dissonant, soms jammend, intiem en een tikje onzuiver. Deze stijl geeft opeens ruimte voor duistere sprookjes, tragikomische verhalen en murderballads.  Zo is het verhaal van Roodkapje prachtig van invloed op het rauwe All the Better, dat op het eind lekker ontspoort. Tragiek bereikt zijn hoogtepunt in Overnight Horror, over een man die financieel zo in de put zit dat hij uiteindelijk inbindt en zijn vrouw verkoopt om er zelf hopelijk beter van te worden: “:Well, I sold my pictures and my goods,I’ve kept you as long as I could,And now as fortune does dictate. My darling I send you on your way”. Dat het nog duisterder kan bewijst het haast tragikomische verhaal van Lulu Walls, over een slimme student die haar stad ontvlucht, op weg naar betere educatie . Tot ze plots een door eenzijdige liefde geobsedeerde man tegen komt, die haar als ideaal kandidaat ziet om op te sluiten in een hoge toren, zodat hij dag en nacht ballades naar haar kan zingen. Als dat allemaal niet doorgaat klinkt het,  “Well this is not right, it’s not part of my plan, And if I cannot have her. Then nobody can”. Het is een leuke twist op een bekend gegeven. Misschien ook weer een stukje Grimm: Raponsje?

Zo komt Jessica’s Brother het sterkst en vooral meest intens uit de hoek op de meer duistere, dissonante rockers vol duistere verhalen. Toch is er totaal niets mis met die meer luchtige kant van de band en het geeft wel een leuk contrast. Wellicht is de juiste balans nog niet gevonden, want wij preferen sterk die duistere kant over de luchtige. Als debuut is dit echter een zeer sterk en eigenzinnig album.



  1. Getting Obscene
  2. All The Better
  3. One Of The Guys
  4. Dylan
  5. Humdinger
  6. Overnight Horror
  7. Come Around
  8. Hare
  9. Lulu Walls
  10. Cold, White & Blue Day