Deze week verscheen Keep You Close, het zesde studioalbum van dEUS, het derde album in de dEUS-samenstelling zoals ‘ie sinds het album Pocket Revolution uit 2004 is. Het is ook sinds die tijd dat Mauro Pawlowski als tweede gitarist bij de band betrokken is, maar Mauro is een oudgediende binnen de eeuwigdurende stoelendans die de Antwerpse muziekscene is. “Het is voor mij daarom nooit onnatuurlijk gevoeld om binnen dEUS te werken”, zo vertelt hij Written In Music op de persdag ter promotie van het nieuwe album. “Al dan niet binnen dEUS, we spelen al jaren met elkaar.”

WiM: Keep You Close is een warm klinkend album ten opzichte van het meer afstandelijke Vantage Point. Is die omslag bewust gemaakt?
Mauro: We zijn niet bewust begonnen met het maken van een album dat makkelijker binnenkomt dan Vantage Point, maar onderwijl voelde het wel als een goede tijd om met iets anders te komen. Meer open… Niet dat Vantage Point direct heel gesloten was, niet bewust tenminste. Maar zo klonk het achteraf wel. Waar het nieuwe geluid aan ligt? Het zal de mentaliteit van de muzikanten zijn. dEUS is in één ding heel consequent en dat is dat ieder album muzikaal een volledig nieuwe start is. In die zin is Keep You Close een heel traditioneel dEUS album!

WiM: Jullie hebben veel van het materiaal live kunnen testen voorafgaand aan de opnames. Hoe beïnvloedt de reactie van het publiek de manier waarop een nummer uiteindelijk een album haalt?
Mauro: Dat valt uiteindelijk wel mee. We volgen de eigen intuïtie. We hebben dan ook niet elk nummer al live gespeeld. Voor dit album hebben we voor het eerst aan heel veel nummers gewerkt en daarna de keus gemaakt wat er op het album zou komen. Voorheen hadden we de nummers eerst en die werkten we uit. Vandaar dat we er een jaar extra voor hebben uitgetrokken. Het resultaat is dat we erg veel fantastisch matiaal hebben dat niet op Keep You Close staat.

WiM: Verdwijnt dat linea recta de archieven in?
Mauro: Zeker niet! We zijn van plan twee EP’s uit te brengen in de loop van het volgende jaar. Het materiaal verschilt nogal van elkaar, dus past niet goed samen op één EP. Zodoende krijgt een van de twee een heel poppy geluid, de andere wordt gedreven door grooves. Daarnaast is er nog heel veel bruikbaar matiaal dat niet is afgemaakt. Ongetwijfeld zal iemand van ons daar mee aan de haal gaan, zo goed is het. Al zijn we allemaal eigenlijk niet zo heel erg van het hergebruiken van oude ideeën. Er komen steeds weer nieuwe ideeën bij namelijk. Soms hoor ik wel eens iets wat jaren eerder is opgenomen en dan denk ik ‘daar zou ik eens iets mee moeten doen’. Meestal blijft het daar dan weer bij…

WiM: Op Keep You Close dus ook geen ‘oud werk’?
Mauro: Toch wel! De basis voor Second Nature hebben we ten tijde van Vantage Point al mee gespeeld en toen konden we het in geen enkel nummer kwijt. Binnen het geluid van Keep You Close werkte het ineens wel.

WiM: Tom Barman is het onbetwiste gezicht van dEUS en de meeste journalisten schuiven daarom vandaag liefst bij hem aan. Wat zijn jouw specifieke bijdragen aan de band?
Mauro: Tom is de leider en daar voelen we ons allemaal heel lekker bij. Op dit album echter, heeft hij ons enorm aangejaagd om met muziek te komen. We zijn meer dan ooit samen op zoek gegaan naar de liedjes. Wij zeiden nog ‘Tom, kom alsjeblieft met goede nummers, we spelen ze graag’, maar hij wilde hier een echt groepsalbum van maken. Mijn bijdragen zijn subtiel, geraffineerd. Ik ben van oorsprong geen rockmuzikant en zoek geluiden waar andere alternatieve rqockband schrik voor hebben. Dat is hoorbaar in bijvoorbeeld de akkoordenschema’s. In het titelnummer is het bijna bossanova. Of de kleurakkoorden van Constant Now… Dat zijn voorbeelden van mijn bijdrage aan het geheel. Het arrangement van laatstgenoemd nummer is trouwens van Klaas (Janzoons, toetsen en viool – WiM). Erg mooi!

WiM: Als muzikant ben je bij enorm veel bands betrokken, je discografie duizelt. Hoe bepaal je wat je binnen welke band tot uiting brengt?
Mauro: Al mijn ervaringen die ik opdoe door te spelen met verschillende muzikanten, gebruik ik vervolgens in al mijn andere werk. Het is extra bagage die beïnvloedt hoe ik speel, denk en voel. Daarom speel ik zo graag met heel veel verschillende muzikanten, het verrijkt mijn denkwerelden mijn creativiteit. Ik heb de mentaliteit van een jazzmuzikant. Rockmuzikanten vormen doorgaans een club en houden het daarbij. Jazzmuzikanten werken liever in alle vormen en combinaties, al is het wel veelal binnen een zelfde poel. Zo zit ik nu bijvoorbeeld in The Love Substitutes met Craig Ward en Rudy Trouvé. Met die band maken we heel andere muziek, maar we hebben ook alledrie exact dezelfde positie binnen dEUS gehad. Het is gewoon een natuurlijke manier van samenwerken voor mij. Als ik constant hetzelfde zou moeten doen, zou ik dat heel snel beu worden. Afwisseling is essentieel!

WiM: Hoe rijm je die zucht naar afwiseling met optredens? Zeker bij dEUS zal je avond aan avond hits als Suds & Soda moeten spelen…
Mauro: Toevallig vind ik dat nog steeds een van de beste dEUS nummers, dus het spelen daarvan word ik niet zo snel zat. Maar het zijn per tournee de nieuwe nummers die het verschil maken. De warmte van Keep You Close zorgt er voor dat er nu een heel andere gloed van de band af straalt dan tijdens de Vantage Point tournee.

WiM: Hoe zou je jezelf als performer omschrijven?
Mauro: Ik ben een artiest van het oude stempel. Ik wil de aandacht vasthouden, zorgen dat er voor het publiek iets te zien valt. Als concertbezoeker vind ik het altijd erg jammer om bands te zien die een andere mentaliteit hebben.  Hoe goed een band ook aan het spelen is, al staan ze naar de vloer te kijken en maken ze geen contact, ben ik teleurgesteld. Ik begrijp het ook niet. Natuurlijk, sommige mensen zijn van nature schuchter, maar dan kan je toch gewoon wat zeggen tusen twee liedjes door? Maar goed, wellicht ben ik niet de juiste persoon om hier iets over te zeggen. Showmanship is onderdeel van mij. Heeft er altijd al in gezeten.  Aanleren is ongetwijfeld een heel moeilijk proces.

WiM: Jullie gaan het clubcircuit weer in. Nooit overwogen om voor theaters te kiezen? Uit het oeuvre van dEUS is een heel mooie theaterset samen te stellen.
Mauro: Nee, dat zou toch niet werken. Het ingetogen werk van dEUS wint aan kracht doordat er meer rockend materiaal tegenover staat. Die rauwe nummers zijn het nodige contrast, maar die passen niet in theaters. Haal je die nummers weg, trek je volgens mij de essentie uit dEUS. Dus laat ons maar gewoon onze gang gaan in clubs en op festivals. Daar horen we thuis.