Yes, Hot Snakes is terug! Laten we eerlijk zijn, er zijn slechts een handjevol die daar met smart op zaten te wachten en de band überhaupt herinneren. Het is dan ook alweer sinds 2004 geleden dat hun laatste studioalbum Audit in Progress uitkwam. Toch verdienen gitarist/vocalist Rick Froberg en gitarist John Reis meer lof, is het niet voor hun vroege bandje Pitchfork dan toch zeker wel voor baanbrekende posthardcoreband Drive Like Jehu met cultklassieker Yank Crime dat vol punk en noiserock staat. Zo liggen hun projecten altijd ergens op het snijvlak van garagerock,(hardcore)punk, surf en noiserock. Belangrijker, de frontale aanval van fel verweven gitaren en rauwe zang is uit duizenden herkenbaar.

Hot Snakes klonk in verhouding met Drive Like Jehu altijd een beetje als het ingehouden broertje, met een grotere focus op noiserock en meer dynamiek. Wat niet wil zeggen dat het opeens tragere rockmuziek was, het klonk nog steeds giftig, maar er werd meer ruimte gelaten voor rust en sfeer. Jericho Sirens ziet de band in volle gevechtsformatie: John Reis (gitaar), Rick Froberg (gitaar, vocalen), Gar Wood (basgitaar en achtergrondvocalen), Jason Kourkounis (drums) en Mario Rubalcaba drums. Nu is het niet zo dat we twee drummers tegelijk horen, maar ze zijn simpelweg gevraagd om beide op het album mee te spelen. Oorlogssterkte dus en dat kun je zeker ook op een tweede manier opvatten, want ze klinken nijdiger dan ooit. Opener I Need a Doctor knalt er in moordtempo doorheen, maar het is bij Why Don’t It Sink In? dat ons doet realiseren hoe dicht Hot Snakes deze keer tegen de hardcore punk aanschurkt met gitaarwerk dat vast heel wat bloedende vingers heeft opgeleverd en uiteraard schreeuwt Froberg de longen uit zijn lijf. Rustmomentjes zijn er ook, al zijn het er wat minder dan normaal: de zomerse rock’n roll van Six Wave Hold-Down had in een betere wereld een catchy radiohit kunnen zijn en de dampende bluespunk van de titeltrack (inclusief mondharmonica, denken we te horen) laat een zelfde catchy geluid horen en maakt het wat meer swingend. Een swingend geluid met bijbehorende dynamiek valt vooral te danken aan de ritmesectie. Luister maar eens naar de groove in Death Doula, uitermate strak en zwaar. Tijd voor ene geintje is er ook (of een serieuze ode) als we aan de start van afsluiter Death of a Sportsman een duidelijke referentie horen aan Sucides track Ghost Rider, een referentie die in het middenstuk nog vele duidelijker terugkomt.

Zo horen we op Jericho Sirens dat Hot Snakes nog steeds relevant is. Misschien wel meer dan ooit, aangezien er op dit moment werkelijk geen andere band is die een dergelijk geluid laat horen. Dan moeten we het tot slot ook nog even over het prachtige artwork hebben: bassist- en surfer Gar Wood in gevecht met een golf, het perfecte visuele plaatje bij deze muziek.