Een kwart eeuw geleden was het Sub Pop label dankzij bands als Nirvana, Smashing Pumpkins en Soundgarden een tijdje het hipste label ter wereld. Men had een neusje voor talent en blijkt dat nog steeds te hebben want het debuut van Heron Oblivion is een juweeltje.

De band bestaat al een paar jaar en bestaat naast zangeres en drummer Meg Baird (ex Espers) uit bassist Ethan Miller en gitaristen Noel Harmonson en Charlie Saufley die hun sporen verdienden bij obscure bandjes als Comets on Fire, Six Organs of Admittance en Dead Meadow. Die obscuriteit gaan ze gezamenlijk ontstijgen want het kwartet tovert een bijzondere cocktail van psychedelische rock, noise en acid folk uit de hoge hoed. De muziek roept associaties op met Sonic Youth, Jefferson Airplane, Led Zeppelin, Neil Young en toch ook wel aan het roemruchte Temple Of The Dog project voor de overleden Mother Love Bone zanger Andew Wood.

Het album telt slechts zeven nummers, maar stuk voor stuk zijn het kleine kunstwerkjes die experimenteren met harmonie, dynamiek, overstuurde gitaarpartijen en feedback. Ondanks de gitaarorgieën heeft de muziek een sterk bezwerend karakter. Debet daaraan is de dromerige en zelfs zweverig ongrijpbare zang van Meg Baird, die meer dan eens herinnert aan het timbre van de dames van Smoke Fairies. De sfeer van de muziek is donker, melancholisch en geestverruimend. Het zou me niet verbazen als er links en rechts wel eens wat gesnoven werd tijdens het schrijven van deze muziek. Hoogtepunt is het ruim tien minuten durende Rama dat prachtig opbouwt naar een crescendo van kosmische gitaargeluiden. Ook afsluiter Your Hollows kent zo’n aangrijpende structuur om vervolgens uit te doven in een eruptie van feedback.

Heron Oblivion is een van de spannendste kosmische gitaarrockbands van de laatste jaren en nestelt zich met haar debuut meteen in de top van het psychelische genre. Hopelijk zien we de band snel op de Nederlandse podia.