×

Recensie

Alternative

30 april 2019

Hash Redactor

Drecksound

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Upset the Rhythm, Goner

Drecksound Hash Redactor Alternative 4 Hash Redactor – Drecksound Written in Music https://writteninmusic.com

Het uit Memphis, Tennesee komende kwartet Hash Redactor legt de ritmesectie van Charlotte Watson en Meredith Lones (NOTS) aan de basis, gooit daar zanger/gitarist Alec Mcyntire (Ex-Cult) bij en maakt het af met tweede gitarist George Williford. Gezien de reputatie van zowel Ex-Cult als NOTS vormt er al gauw een geluid in je hoofd: lo-fi garagepunk met wellicht invloeden van riot-girl en psychedelica. Alleen dat eerste klopt, het album is met een 8-track recorder via de slaapkamer op LP uitgekotst: rauw, overstuurd, gemeen, krakend en donker, Dat is het geluid van Drecksound.

Maar wat doet die plagerige kaars op de hoes? Zo heeft het wel wat weg van een stevig mislukte versie van de vlam die ook Sonic Youths Daydream Nation siert en dat is toch geen toeval? Al gelijk in opener Good Sense gaan de gitaren op een zeer dissonante en overstuurde manier met elkaar in duel. Een beetje waterig door de treble, maar wel messcherp. Mcyntire mompelt er op The Fall-achtige wijze maar wat doorheen.  Een stevig beukende postpunk-achtige ritmesectie houdt het geheel nog enigszins in bedwang. Step 2:  Succes knalt er heel wat rauwer in, waar de gitaren opeens een chaotische punkvibe afgeven en stevig feedbacken, maar tegelijk ook herinneringen oproepen aan 70’s garagepunkers Crime. Zeker als Mcyntire zijn keel opeens opentrekt. Op tracks als Terri en afsluiter Floral Pattern laat de band zich van zijn meest monotone, stug doorbeukende kant horen.Juist daar ligt de focus sterk op de ritmesectie van de NOTS-dames en horen we al snel hoe goed de 2 met elkaar samenwerken: een onverwoestbare, onverstoorbare ritmesectie. Zo wisselt de band constant een beetje tussen de dissonantie van no-wave en noiserock en het monotone van postpunk. Als de zang wat fller is komen de punkinvloeden wat meer naar voren en soms zelfs een vleugje Cramps-achtige gekte.  Het resultaat is een beetje een niche-albumpje voor de liefhebbers. Een bak smerig dissonante, lo-fi rommelrock van heb ik jou daar. Heerlijk, maar ongetwijfeld niet voor iedereen.



  1. Good Sense
  2. Step 2: Success
  3. Terri
  4. SMX20
  5. In The Tank
  6. Open Invite (To The Caves)
  7. Panic
  8. Down The Tubes
  9. Lotion Poet Laureate
  10. Bad Advice
  11. Fish
  12. Floral Pattern