×

Recensie

Alternative

13 januari 2013

Guided By Voices

The Bears For Lunch

Geschreven door: Ron Loontjens

Uitgebracht door: Fire Records

The Bears For Lunch Guided By Voices Alternative 3.5 Guided By Voices – The Bears For Lunch Written in Music https://writteninmusic.com
De Bears for Lunch rondes uit een belachelijk druk jaar in de geschiedenis van Ohio lo-fi pioniers van Guided By Voices als hun derde full-length album uitgebracht in 2012. Terug van weggeweest uit een acht-jaar onderbreking, wordt de GBV merk opnieuw gekalibreerd voor dit trio van nieuwe albums met de klassieke 1993-1996 line-up van de band die de meest geliefde platen als Alien Lanes en Bee Thousand geproduceerd. De rit naar te maken is hoorbaar, met alle drie van deze collecties (en twee solo-albums uitgebracht in 2012 door GBV frontman Robert Pollard) gevuld met uitzinnige hoeveelheden creatieve ideeën, van off-the-cuff vrije associatieve geschetter om volledig gevormd rinkelende power pop. Bijna 20 jaar geleden dat die vroege albums van sissend vier-track opnames, hebben een paar dingen veranderd. In de 2010s de band heeft genomen om het mengen van de aanstekelijke pop met lichte hints van prog rock, zoals op de relatief epische album opener “King Arthur de Rode” en de spacy paranoia van “Amorf Surprise.” Hoewel er nog een aantal knikt naar huis opgenomen experimenten zoals de charmante off-key multi-tracked vocalen van de Beatles-folky “Waking Up the Stars” en de lo-fi piano ballad “De Militaire School Dance Ontslag,” deze nummers zijn vooral studio-opgenomen rock, met duidelijke drums, luide gitaren, en coherent zang. De stoffige charme van de vroege de band werk is nog steeds inherent zijn aan de songwriting, echter. Hooky plakjes trieste pop magie zoals “White Flag”, “Zwaaien naar Vliegtuigen,” en de REM-stijl bounce van “Overal Is Miles from Everywhere” klinken als nieuwe hoofdstukken in de geschiedenis van de band van ongelooflijk catchy songs in plaats van herschrijven van de voormalige glorie . Echter, ook trouw aan GBV-stijl, is er een goed bedrag van de frustrerende vulstof zoals de halfbakken en dronken klinkende jam “Dome Rust” en de vervelende “Boom Fly Jet.” De werkelijk nieuwsgierige deel van de vergelijking is de band’s keuze om drie albums van bijna onderling verwisselbaar gemiddelde kwaliteit los in de ruimte van een jaar in plaats van het aanbieden van up een collectie van standouts. De Bears voor de lunch kunnen de sterkste van de drie 2012 albums met een kleine marge, maar ongeacht of uw voorkeuren vallen aan de kant van pop of snotterig geluid, een veel beter album-length “best-of” afspeellijst kan worden uitgedund, de drie records dan zij op zichzelf staand. Als een entiteit op zichzelf, The Bears for Lunch is net als Let’s Go Eat de Factory en clown van de klas ziet een UFO voordat het: geheel respectabele collecties van muziek van een goed geoliede machine, maar tekortschiet wat betreft de bijna toevallige schittering van hun beste werken.

Stilzitten doen ze niet: De lo-fi pioniers van Guided By Voices hebben met The Bears For Lunch hun derde album van 2012 uitgebracht.

Na acht-jaar onderbreking heeft Guided By Voices de smaak dus weer goed te pakken. Na het album Half Smiles Of The Decomposed uit 2004 is de band sinds enige tijd weer bezig in de originele bezetting, dus met Tobin Sprout en Robert Pollard, en ze zijn weer creatief en actief als altijd. Het nieuwe album kan moeiteloos naast de voorgaande albums staan.

De samenwerking van Pollard en Sprout werkt nog steeds optimaal: Powerpop met stevige Who-riffs en ballads gecombineerd met geniale invallen. De epische album opener King Arthur The Red en het weirdo Amorf Surprise zijn daar prima voorbeelden van. Verder vallen, op dit kaleidoscopische album, ook het aan The Beatles refererende en 60’s folk achtige Waking Up the Stars en de lo-fi piano ballade The Military School Dance Dismissal gelijk op. En waar Pollard de gitaren laat ronken komt Sprout met de mooiste titels: Waving at Airplanes en The Corners Glowing.

The Bears For Lunch is net als voorganger Let’s Go Eat The Factory het resultaat van een goed geoliede machine die op tijd weer bij elkaar is gekomen en met fris elan ten strijde trekt. Benieuwd of die lijn met het snel te verwachten nieuwe album English Little League vervolgd kan worden.



  1. King Arthur The Red
  2. The Corners Are Glowing
  3. Have A Jug
  4. Hangover Child
  5. Dome Rust
  6. Finger Gang
  7. The Challenge Is Much More
  8. Waving At Airplanes
  9. The Military School Dance Dismissal
  10. White Flag
  11. Skin To Skin Combat
  12. She Lives In An Airport
  13. Tree Fly Jet
  14. Walking Up The Stars
  15. Up Instead Of Running
  16. Smoggy Boy
  17. Amorphous Surprise
  18. You Can Fly Anything Right
  19. Everywhere Is Miles From Everywhere