Het vierde album van Grace Jones betekende een breuk met de disco en de start van een flink aantal baanbrekende albums opgenomen in de Compass Point studio.

Waar haar eerste albums Porfolio (1977), Fame (1978) en Muse (1979) waren geproduceerd door de legendarische DJ Tom Moulton en grote indruk maakten in het door de disco hevig geïnfecteerde New York, zochten Island platenbaas Chris Blackwell en Grace Jones voor haar vierde album een nieuwe sound. Einde jaren zeventig had de disco haar glans verloren en was de punk en new wave in alle hevigheid toegeslagen. Zowel Blackwell als Jones hadden grote interesse in de nieuwe stroming en vooral de songschrijfkwaliteiten van veel van de snel opkomende nieuwe namen.

Voor het nieuwe album werd daarom besloten een flink aantal songs van deze nieuwe songschrijvers te kopellen aan oudere favorieten. Daarnaast werd besloten de discosfeer rigoureus te verlaten en de roots van Jones als basis te gebruiken voor een spannende nieuwe sound. Deze werd gevonden met de Compass Point All Stars, de band die Blackwell in 1980 rond zijn vermaarde Compass Sounds studio’s op de Bahama’s bij elkaar had gebracht. Met de onmiskenbare reggae-sound van het ritmetandem Sly & Robbie als basis en met toetsenman Wally Baderou, gitaristen Barry Reynolds en Mikey Chung en bassist Uziah ‘Sticky’ Thompson als enerverende interactie tussen reggae en Britse rock.

Met Blackwell en mede-producer Alex Sadkin werd voor Jones’ eerste album nieuwe stijl een collectie songs variërend van The Normal, The Pretenders en Tom Petty (die in Amerika in eerste instantie tot de new wave gerekend werd) naast die van Roxy Music, Smokey Robinson en zelfs Jacques Higelin gelegd. De basis voor het nieuwe la Jones album werd gelegd met de opnamen van Warm Leatherette, de track geschreven door Daniel Miller van The Normal (Miller richtte na het verscheiden het ondertussen legendarische Mute Records op). De sound bleek Jones gelijk zo goed te liggen dat de opnamen die volgden vrijwel moeiteloos verliepen.

De Jones-metamorfose werd compleet toen voor de cover van het album een opvallende foto van haar, met blockheadkapsel, gekozen gemaakt door topfotograaf Jean Paul Goude (haar toenmalige vriendje), werd gekozen. Niemand had op dat moment door dat de transformatie die Jones doormaakte het echte begin van haar legendarische status betekende. Waar, volgens de overlevering, niemand enige verwachting had bleek het album al snel een absolute pers en publieksfavoriet. Warm Leatherette, simpelweg vernoemd naar de allereerste opname, bleek niet alleen een onverwacht groot succes, het maakte Jones de ‘coolest woman on earth’.

Ongelooflijk trouwens hoe Warm Leatherette na 30 jaar nog steeds geweldig klinkt. Wat een overweldigende sound en wat een ultra coole vocalen kent het album toch. Natuurlijk is de titeltrack, tevens de openingstrack, een geweldige binnenkomer maar het door Chrissie Hynde geschreven en natuurlijk van The Pretenders bekende Private Life, dat daarop volgt, krijgt een zo geweldige make-over dat je het origineel volledig vergeet. De eerste single van het album The Hunter Gets Captured By The Game is al net zo ijzersterk. En ook een song als Breakdown, waarvoor Tom Petty voor Jones speciaal een extra complet schreef, is geweldig. Natuurlijk is haar make-over van Roxy Music’s Love Is The Drug legendarisch geworden. En zeer terecht. Wat een geweldige, opgepitchte en super gelaagde versie, is die van Jones toch. De Compass Point All Stars in bloedvorm. De rest van het album laat een volledig nieuwe Jones horen die meer dan perfect in dit revolutionaire plan van Blackwell past.

Verrassend trouwens om te weten dat het meer dat geweldige Pull Up To The Bumper destijds ook voor Warm Leatherette werd opgenomen maar niet geschikt werd gevonden. Nightclubbing, het op Warm Leatherette volgende album, opent er genadeloos mee.

In navolging op het geweldige Disco boxje (de eerste drie Grace Jones albums) is de deluxe edition van Warm Leatherette wederom een fijne, erg complete uitgave. Het is een 2CD tellende editie met naast het reguliere, maar fijn geremasterde, album veel ijzersterke remixen en long versions en niet eerder op CD uitgebrachte versies van songs. Dus ook met Jones verbazingwekkende versie van Joy Divisions She’s Lost Control! Een prachtig dik boekje met erg interessante teksten en veel niet eerder uitgebracht beeldmateriaal maken deze deluxe edition erg volledig.

Tracklisting Warm Leatherette (deluxe edition):

CD1 (Warm Leatherette original album + extra’s)

1. Warm Leatherette
2. Private Life
3. A Rolling Stone
4. Love Is The Drug
5. The Hunter Gets Captured By The Game
6. Bullshit
7. Breakdown
8. Pars
9. Bonus Tracks (long versions):
10. Warm Leatherette (from Warm Leatherette cassette ICT 9592 and b-side of 12’)
11. Private Life (from Warm Leatherette cassette ICT 9592 and a-side of 12’)
12. A Rolling Stone (issued as a-side of 12’)
13. Love Is The Drug (from Warm Leatherette cassette and a-side of 12’).
14. The Hunter Gets Captured By The Game (from Warm Leatherette cassette and a-side of 12’)
15. Pars (from Private Life: The Compass Sound Recordings)

CD 2 (Long versions, single versions and remixes):

1. Private Life (Long version) (Previously Unreleased Mix)
2. Private Life (Dub version) (From Private Life: The Compass Sound Recordings)
3. She’s Lost Control (Long version)
4. She’s Lost Control (Dub version) (From Private Life: The Compass Sound Recordings)
5. Love Is The Drug (Single version) (Issued as the a-side of 7’)
6. Private Life (Single version)
7. She’s Lost Control (Single version)
8. The Hunter Gets Captured By The Game (Special single version)
9. Breakdown (U.S. Single edit)
10. Pars (Single version)(Previously Unreleased Mix)
11. Pars (Dub version)(Previously Unreleased Mix)
12. Love Is The Drug (12’ Single remix)(Remixed by Paul “Groucho” Smykle at the Fallout Shelter)
13. Private Life (12’ Single remix)(Remixed by Paul “Groucho” Smykle at the Fallout Shelter)