×

Recensie

Alternative

22 mei 2018

Gaz Coombes

World’s Strongest Man

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Caroline Benelux

World’s Strongest Man Gaz Coombes Alternative 4 Gaz Coombes – World’s Strongest Man Written in Music https://writteninmusic.com

Bij de titel World’s Strongest Man zie je onwillekeurig noeste bonken voor je. Reuzen van mannen die vrachtwagens aan kettingen voorttrekken en boomstammen aan het tillen zijn, terwijl hun vuistdikke spierbundels vervaarlijk trillen en het stoom uit de neusgaten komt. Het laatste beeld dat bij je opkomt is dat van een kleine, iele bleekneus van een Brit. Gaz Coombes scoort bij zijn derde soloboreling alleen al op de titel veel punten.

Niet dat hij dit trucje niet eerder heeft gedaan. Zijn vorige cd heette Matador, ook de stierenvechters in de Spaanse arena’s staan mijlenver af van wie hij eigenlijk is. Toch lijkt zich naar mate de carrière van Coombes vordert zich een thematische lijn te ontwikkelen. Zijn werk gaat over de plek in de wereld die je als man inneemt. Wat verwacht een maatschappij van je en wie ben je echt? En ja, zegt je Gaz Coombes, moet je toch altijd even zijn voormalige bandje Supergrass noemen. Maar die info kan je zo van je af laten glijden. Muzikaal ligt dit mijlenver af van wat hij met die band deed.

En dat is ook alleen maar goed. Niets is zo sneu als een artiest die solo exact hetzelfde doet (of probeert te doen) als in zijn gloriedagen als onderdeel van een band. Coombes is op ontdekkingstocht, put uit velerlei muzikale vaatjes en bevindt zich in de creatieve bloei van zijn leven. Misschien is het op World’s Strongest Man iets weerbarstiger dan op het nipt wat beter gelukte Matador, maar verdorie wat is er veel te genieten. Laten we direct maar het soulvolle, wat zweverige en groovy Walk The Walk als hoogtepunt bestempelen. Daarop komt Coombes los van de grond. Wat een machtige track, die na een toch al fraai openingsalvo (de elektronica aangelengde titeltrack en het gejaagde Deep Pockets) direct de lat metershoog legt.

Shit (I’ve Done It Again) kan daar vervolgens niet meer aan tippen, maar is wel een uitermate intrigerend geheel waarin een orkestraal geluid een frontale botsing heeft gekregen met door elektronische geluiden voortgestuwde sound. Slow Motion Life schroeft het tempo daarna verder terug en maakt in het Spartaans aangeklede nummer van het arrangement niets meer dan een in de verte galmende die steeds dichterbij komt naar mate het nummer vordert. Héél erg mooi. Thematisch is het album een spiegel. Wounded Egos en Oxygen Mask zijn rake schetsen van de manier waarop we met zijn allen stand proberen te houden in een wereld die volledig ontspoord lijkt. De frustratie die daarbij hoort horen we veel later pas in Vanishing Act, waarin Coombes het uitschreeuwt. De psychedelische trip die Weird Dreams heet maakt het album compleet. Nu snappen we de titel, muzikaal doet hij mee aan de competitie World’s Strongest Man

Het mooie aan World’s Strongest Man is dat het barst van de creatieve ideeën, bruist van het plezier en onderwijl ook nog iets probeert te vertellen aan de luisteraar. Een erg sterke plaat die iedereen zou moeten horen, maar die wellicht – zeker in Nederland waar Coombes nu eenmaal niet zo’n iconische status heeft – vrij snel in de vergetelheid zal raken. Niet getreurd echter, dit is er ook zo eentje die (hopelijk samen met Matador) over een paar jaar ineens een tweede leven zou kunnen krijgen als blijkt dat het toch allemaal wel érg goed en oorspronkelijk was wat die dekselse Coombes maakte.

Gaz Coombes – World’s Strongest Man

  1. World’s Strongest Man
  2. Deep Pockets
  3. Walk the Walk
  4. Shit (I’ve Done It Again)
  5. Slow Motion Life
  6. Wounded Egos
  7. Oxygen Mask
  8. In Waves
  9. The Oaks
  10. Vanishing Act
  11. Weird Dreams


  1. World's Strongest Man
  2. Deep Pockets
  3. Walk The Walk
  4. Shit (I've Done It Again)
  5. Slow Motion Life
  6. Wounded Egos
  7. Oxygen Mask
  8. In Waves
  9. The Oaks
  10. Vanishing Act
  11. Weird Dreams