×

Recensie

Alternative

22 januari 2011

Gang of Four

Content

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Grönland

Content Gang of Four Alternative 4 Gang of Four – Content Written in Music https://writteninmusic.com

Zestien jaar na Shrinkwrapped zijn Jon King en Andy Gill, de helft van het legendarische postpunkwartet Gang of Four, terug met een nieuwe plaat: Content. Bassist Dave Allen en drummer Hugo Barnham vertrokken respectievelijk in 1982 en 1983, na de eerste paar platen. Dat hakte er destijds muzikaal aardig in – eerlijk is eerlijk – maar op dit nieuwe album klinkt Gang of Four bijna net zo meedogenloos en opzwepend als dertig jaar geleden.

Een ‘stripped down sound’, dat is wat de heren wederom voor ogen stond. Een sound waarin voor alle instrumenten (drums en gitaren) evenveel plaats is. De titel Content past hier uitstekend bij: het gaat om de inhoud en niets meer dan dat. Vandaar het minimale artwork: een metalen doos. Geen ruimte voor tierelantijnen en marketing. Zoals PIL eind jaren zeventig haar tweede album in een metal box verpakte.

De vele hoofdknikken naar Gang of Four in de alternatieve gitaarpop van de laatste tien jaar hebben bij de godfathers zelf voor zelfvertrouwen en inspiratie gezorgd. Dat blijkt al snel bij beluistering van Content.

Gang of Four stuwt en schuurt als vanouds in You Don’t Have To Be Mad en van de grooves van I Party All The Time wordt iedere dansvloer dit jaar beter. King en Gill trekken vocaal verbeten van leer over een staccato ritme op Do As I Say, een nummer dat laat horen dat de band zijn erfenis op een geslaagde manier in een iets ander, wat meer geproduceerd jasje kan gieten. Zo droog en kaal als in 1979 krijgen we het niet meer, maar dat is ook niets iets wat de band zich anno 2011 nog ten doel moet stellen.

En dat doen de heren, inmiddels halverwege de vijftig, dan ook niet. Sterker nog, in I Can’t Forget Your Lonely Face en A Fruitfly In The Beehive zingt King meer dan dat hij roept of declameert. Dat is vrij opvallend maar het resultaat is prima. Eerstgenoemde track is losjes gedrumd en Kings stem is mild. De gitaren zijn echter weer lekker onconventioneel en geven het nummer bij vlagen weer die onmiskenbare Gang of Four-smaak. En zodra King zijn typerende praatzang loslaat is het helemaal duidelijk wie er hier aan het werk zijn. In A Fruitfly In The Beehive klinkt de band als een vrij conventionele rockband uit de jaren negentig, maar dan toch nét even beter, dankzij Gills gitaren, het dwarse ritme en het open geluid.

Opvallende stemvervormingen en dromerige gitaren maken van It Was Never Gonna Turn Out Too Good wellicht het meest verrassende nummer op de plaat. Een bewijs dat Gang of Four risico durft te nemen en in staat is op overtuigende wijze te variatie in de muziek aan te brengen.

Maar laten we niet vergeten dat er een aantal keer weer gewoon lekker gerockt wordt. You Never Pay For The Farm opent met gortdroge licks en gaat dan los. Een zinderende en heerlijke track, die al in 2010 verkrijgbaar was. En Who Am I? gaat verder waar Gang of Four met I Love A Man In Uniform in 1982 ophield: een catchy dance track met straffe drums, dikke bassen, dubbele vocale bezetting voor optimaal effect en een refrein dat zich direct in je herspenpan nagelt.

De weg naar een nieuw geluid was al geplaveid door de remakes van oude songs op Return The Gift (2005). Wat het moderniseren van het eigen geluid betreft, zetten Gill en King destijds al de belangrijkste stappen. Content is het bevredigende vervolg daarop en komt qua impact weer dicht in de buurt van het werk van rond 1980. Wij leggen voor Gang of Four dan ook alvast de loper uit naar de Nederlandse dj-booths en podia.



  1. She Said 'You Made A Thing Of Me'
  2. You Don't Have To Be Mad
  3. Who Am I?
  4. I Can't Forget Your Lonely Face
  5. You'll Never Pay For The Farm
  6. I Party All The Time
  7. A Fruitfly In The Behive
  8. It Was Never Gonna Turn Out Too Good
  9. Do As I Say
  10. I Can See From Far Away