Field Music, bestaande uit de broers Peter en David Brewis, trekt op dit zesde album alle registers open. Voordat hun studioruimte in Sunderland gesloten werd, kon het duo nog mooi een album vol gastmuzikanten opnemen. Op Open Here horen we fluit, piccolo, extra zang (Liz Corney), saxofoon, trompet, flugelhorn, het Cornshed Sisters koor en een strijkkwartet.

Op zich is Open Here nog wel te vergelijken met Commontime uit 2016. Echter, de songs worden net even rijker aangekleed en interessanter ingevuld. Commontime was heel aardig maar kwam toch over als een niet ingeloste belofte die bovendien te lang duurde.

Open Here klinkt in ieder geval heel anders dan de meeste indiepop/alternative pop van de afgelopen twee decennia. Field Music doet met zijn artistieke en rijkgevulde popsongs de semi-alternatieve bands van de latere jaren zeventig en de jaren tachtig regelmatig herleven. Opener Time In Joy is new wave/eighties pop met funkinvloeden maar klinkt op bepaalde momenten ook warm en klassiek. Split Enz kon begin jaren tachtig ook nog wel eens zo voor de dag komen.

Elders komt er een vleug eighties pop / blue eyed soul voorbij en steekt Field Music Robert Palmer en Hall & Oates bijna naar de kroon, zoals op het pakkende Count It Up, dat de bevoordeelden in de maatschappij onder loep neemt en Share A Pillow, dat verwijst naar Peter Brewis’ zoontje dat bij zijn vader in bed kroop. Elders zijn de broers Brewis nog wat gedurfder: de titeltrack moet het doen zonder beat maar wordt door sax en fluit gekleurd, terwijl Cameraman gedomineerd wordt door stevige toms; geen hapklare brokken hier.

Hoewel Open Here, net als voorganger Commontime, een handvol toptracks ontbeert is de plaat als geheel sterker en overtuigender uitgewerkt. Field Music komt met lekkere, eigenzinnige arrangementen die terugvoeren naar het verleden maar anno 2018 verrassend welkom blijken te zijn: Find A Way is een dikke rockballad, een soort seventies bombast met strijkers die stiekem wel een keer lekker is, terwijl Checking On A Message robuuste eighties pop laat horen met een tekst die handelt over het lezen van onverwacht slecht nieuws via je smart phone. Dat, samen met een flink aantal andere teksten, trekt Open Here wel degelijk naar het heden.

De heren Brewis lieten op Commontime al horen bezig te zijn met ouder worden. Op dit nieuwe album werpt Daylight Saving een blik op het ouderschap en de impact op de relatie van de ouders. Het is een mooie staalkaart van dit geslaagde album: fraai gearrangeerd, meerstemmig en klassieke aandoend. Compleet met die voor dit album zo typische ingrediënten: piano, koper en strijkers. Open Here is een van Field Musics allerbeste albums, laat daar geen twijfel over bestaan.