×

Interview

14 augustus 2013

Edward Sharpe: ‘Ik vind dat mijn stem nu op het juiste niveau is’

Geschreven door: Matteo Bennardis

Label: Vagrant Records

Gebogen over een bord met vis en ei, zit Alex Ebert aan zijn baard te plukken. Een man die met zijn band Edward Sharpe & The Magnetic Zeros die avond een uitverkochte Tivoli moest vermaken, iets wat zeker gelukt is. Er is geen spanning van de man af te lezen. In een oud T-shirt en met slippers aan zijn voeten zit hij op de bank, volledig gefocust op zijn eten. Eenmaal klaar met eten ging hij achterover hangen en bereidde zich voor om over zijn leven, muziek en dromen te praten.

Hoe is Edward Sharpe ontstaan?
Ik had genoeg van het volgen van de status quo in het leven en de muziekwereld. De band waarin ik toen speelde (Ima Robot) stopte, mijn relatie eindigde, ik ging weg bij AA, ik gooide mijn telefoon weg en reed zelfs bijna niet meer in de auto. Ik probeerde terug te gaan naar de tijd toen ik zeker was van mijn instinct en mijn muziek puur was. Langzamerhand begon ik met het schrijven van nummers en kon al snel mijn eigen geluid vinden. De nummers schreef ik voor een hele band, maar ik had geen band. Alle instrumenten deed ik na met mijn eigen stem. Up From Below was al geschreven voor dat er een band was.

En hoe kwam je op de naam Edward Sharpe?
Ik koos de naam vooral omdat het cool klonk. Op gegeven moment vormde die naam een bioscoop in mijn hoofd en hij was een personage daarin. Nu is hij iemand anders. Ik ben veranderd in iemand die niemand meer is. Geen rockster, niets anders dan een kind. Edward Sharpe was niets anders dan een route om mijzelf te vinden.

The Magnetic Zeros is een grote band. Hoe kwamen jullie bij elkaar?
Het ging heel makkelijk. Mensen zoals Norah heb ik ontmoet bij Burning Men. En mijn gitarist ken ik al sinds ik drie ben. Mijn percussionist heb ik ontmoet toen er een feest was bij een vriend van mij. In de tuin stond een tipi waarin een vuur brandde. Binnen zat een man in trance op een djembé te spelen. Dat was Orphelo. Een tijdje daarna had ik helaas een van mijn beste vrienden verloren. Toen ik ging wandelen in de bergen liet ik me leiden door de stem van zijn geest. ‘Ga hier rechts, naar links en ga naar beneden.’ Bij de laatste ga naar beneden twijfelde ik, er was namelijk geen pad. Maar ik heb alsnog geluisterd naar zijn stem, en raadt eens wie ik tegenkwam? Orphelo. Ik vroeg aan hem of hij met ons op toer wilde naar Texas en dat wilde hij, gelukkig.

Je had het eerste album al volledig uitgeschreven voor een band. Was het makkelijk voor je band om alles te spelen wat je geschreven had?
Iedereen deed eigenlijk wat ik had geschreven, maar natuurlijk bracht elk persoon hun eigen emotie in een stuk en veranderde er wel wat. Maar ik hou niet van demo’s maken en daarna opnemen. Ik hou het meestal voor mezelf met alleen stem en gitaar en laat de rest later meespelen.

Hoe was het om Here, het tweede album, met een volledige band te schrijven?
We namen het album op in Louisiana, in onze eigen studio, vlak buiten LA. Ik vond dat Here een dubbelalbum moest zijn, maar dat lukte niet. Minstens vijf nummers daarvan, komen op het nieuwe album. Het was wel een nieuw proces. Ik schreef nog steeds het meeste, maar we besproken wel veel meer. Het idee van een nummer was er al snel, maar we bleven de nummers continu verbeteren.

Wat kunnen we verwachten van het nieuwe album?
Ik vind dat al onze albums zijn prestaties, maar het nieuwe album is iets nieuws. We hebben erg hard aan de albums gewerkt en Edward Sharpe and the Magnetic Zeros al helemaal. Het voelde alsof we een klassieker gingen maken. Het eerste album had de potentie om een klassieker te worden, maar ik vind persoonlijk dat mijn stem niet goed genoeg was. Ik begon met zingen toen ik 19 was, dus mijn stem blijft veranderen. Nu vind ik dat mijn stem op het juiste niveau is voor de rest van de band. Dit is een album dat op een volledig ander level is dan het eerste album.

Ben je veel veranderd tussen Here en Edward Sharpe And The Magnetic Zeros?
Ik ben ambitieuzer geworden. Het was er altijd al, maar nu nog meer. Als je een geweldig nummer maakt, zijn de andere nummers opeens minder, dus dan moet je weer hard aan die nummers gaan werken. Het nieuwe album is spannender. Nummers komen van links en van rechts. In een korte tijd hebben we eigenlijk alleen maar shows gespeeld en daarna heb ik mezelf zes maanden in de studio opgesloten.

Is het album met dezelfde gevoelens geschreven als het eerste album?
Het zijn de zelfde intenties. Het is een gestage groei. Een voortzetting op de eerste twee album, alleen is dit album met iets meer pijn geschreven. Ik maakte niet speciaal meer verdriet mee, maar ik pakte terug naar het oude verdriet. Ik ben iemand die niet gelooft in dualiteit, ik vertrouw het niet. Ik vind het leuk om alles toe te geven. Dat is voor mij het belangrijkste, want daardoor kan je alles vanuit elk oogpunt zien. En daarmee zoek ik mijn eigen richting. Het draait om transformeren en de magie van de mensheid. Het leven gaat niet alleen om het proeven van het leven, maar juist om het toewerken naar iets. Life is hard, come celebrate, life is hard. Het leven is leuk, maar het leven is zwaar. Weten dat je leeft naar de dood, is hartstikke zwaar. I Am Free gaat over dat het Westen wel vrij is, maar zijn we echt vrij? Zijn we vrij als individu of gaan we ten onder aan sociale druk. Een hele hoop is gericht op mezelf.

Zie je jezelf groeien?
Ik voel mij steeds vrijer, maar het is een langzaam proces en ik voel dat de band ook vrijer wordt. Het is iets waaraan je werkt. Als je een slechte show hebt bijvoorbeeld, komt het omdat jij het zelf een slechte show hebt laten worden. Je moet het beste van een situatie maken en de mogelijkheden in elk moment zien. Anders ga je ten onder aan je eigen hoge verwachtingen.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik heb een wazig idee, een magische realiteit. De tweede komst van Jezus is voor mij als iedereen op water kan lopen. Wanneer iedereen realiseert wat de mens allemaal kan, maar als ik sterf en dat gebeurt niet, dan snap ik dat. Het is natuurlijk wel iets wat bijna onmogelijk is. Noem me wijs of noem me dom, ik kan best dom zijn. Mijn doel is het reiken naar de hemel.

Het nieuwe album heet Edward Sharpe And The Magnetic Zeros is vanaf eind augustus in Nederland te verkrijgen. Up From Below en Here zijn twee albums die absoluut het luisteren waard zijn voor elke muziekliefhebber.