×

Interview

22 september 2017

De grote drive van Everything Everything

Geschreven door: Dick Hovenga

Label: RCA Records

Dat het uit Manchester afkomstige Everything Everything een van de belangwekkendste Britse bands van de laatste jaren is mag duidelijk zijn. Met hun nieuwe album A Fever Dream maken ze wederom alle verwachtingen waar. Vrijdag 22 september staat de band in Paradiso (het enige optreden in de lage landen voor nu) en we dachten dat dit wel weer een heel mooie gelegenheid was even met de mannen te spreken. Zoals altijd is het bassist Jeremy Pritchard die ons graag te woord staat.

Eigenlijk gelijk krijgen we het over het nieuwe album. ‘A Fever Dream was een fijne plaat om te maken’ verteld hij. ‘De druk die we voelden bij Get To Heaven was er helemaal niet. We hadden met dat album (GTH) echt het idee dat dit de erop of eronder plaat was. Toen het album een groot succes bleek en onze doorbraak markeerde is er heel veel druk weggevallen. We kregen nog betere door waar we goed in waren. A Fever Dream was daarom een feest om te maken en doordat we het in de studio zo goed naar ons zin hadden hebben we het beste uit de songs kunnen halen’.

Jullie hebben een mooie keuze voor producers. Werd Get To Heaven nog geproduceerd door Stuart Price nu is dat de erg veel gevraagde James Ford. ‘De keuze voor James was een lang gekoesterde wens’ lacht Pritchard. ‘Hij leek alleen steeds met andere dingen bezig als we hem vroegen. Maar hij stond al heel lang op ons verlanglijstje. We hadden echt het idee dat hij onze sound optimaal zou kunnen verrijken. Hij kwam net uit de sessies met Depeche Mode (voor hun laatste album Spirit) en zat vol energie. Het werken met zo’n heel grote band had hem optimaal opgeladen en dat stelde ons ook gelijk zeer op ons gemak. Het opname proces verliep dus zonder stress en we pakten onze kans om de juiste elementen aan onze songs toe te voegen. Ford leverde exact de juiste bijdragen om onze songs te lagen en doordat hij ook drummer is kwam hij steeds weer met eigenzinnige ritme ideeën die steeds ook heel goed bleken te werken’.

Live zijn de songs van het album al even uitgeprobeerd. ‘Met een optreden in club Heaven, een heel coole plek in Londen, presenteerden we ons nieuwe album en gelijk werd door de super enthousiaste reacties van het publiek duidelijk dat de songs weer prima werken. Een mooie geruststelling dus (..lacht..). Niet alleen proberen we onze sound steeds verder te verdiepen ook als muzikant proberen we steeds verder de komen. Het is een heel logisch proces voor ons. We leggen de lat gewoon steeds iets te hoog zodat we daar tegenop moeten boxen. Dat werkt voor ons uitstekend’.

Hoewel de band een volstrekt uniek geluid heeft, mede vorm gegeven door de falset van zanger Jonathan Higgs, krijgen we het nog even over invloeden. ‘De muziek waar we afzonderlijk van elkaar naar luisteren is zeer verschillend zoals algemeen bekend is ondertussen’ verteld Pritchard. ‘Maar er zijn natuurlijk meer dan genoeg overeenkomsten. Zo werden we van de zomer uitgenodigd om een aantal nieuwe tracks op BBC Radio 1 te komen spelen en al vroeg in de ochtend. Ze boden ons daarom aan al de avond ervoor te komen en nodigden ons gelijk uit voor de BBC proms avond die ze die avond in een uitverkochte Royal Albert Hall zouden doen. Aangezien dat een avond was die geheel in het teken stond van de vroege songs van Scott Walker (The Early Songs of Scott Walker 1967-1970) en wij allen zeer grote fans zijn, was dat een prachtige mogelijkheid om onze wederzijdse overeenkomsten te vieren. Met die geweldige lijst van vocalisten (Jarvis Cocker, John Grant, Susanne Sundfor en Richard Hawley) en de wonderbaarlijk mooie arrangementen door Jules Buckley naar deze tijd gespeeld hadden we een avond die we nooit zullen vergeten’.