×

Recensie

Alternative

13 juli 2017

David Nance

Negative Boogie

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Ba Da Bing Records

Negative Boogie David Nance Alternative 4 David Nance – Negative Boogie Written in Music https://writteninmusic.com

De uit Omaha, Nebraska afkomstige muzikant David Nance is geen wereldberoemd muzikant. Zijn fans begaven zich tot nu toe in een klein niche wereldje van grote bewonderaars: garagerockers, psychedelica hippies, bluespunkers, liefhebbers van lo-fi muziek en de grillige, chaotische singer-songwriter kunsten van Simon Joyner. Laatstgenoemde kun je ook wel een beetje zien als een mentor voor Nance zijn muziek, aangezien hij er regelmatig mee toert en muziek mee opneemt. Verder associeert hij zich liever met een Nieuw-Zeelandse band als de The Renderers (en andere Flying Nun label bands) dan Saddle Creek, het bekende label in de stad waar ook Conor Oberst groot mee is geworden. Dus nee, zo gek is het niet dat David Nance tot nu toe onder de radar bleef met een discografie dat tot op heden bestond uit lo-fi tapes, uitgebracht in eigen beheer en op kleine labeltjes. Dan hebben we het nog niet eens gehad over zijn blijkbaar stiekeme hobby: het opnemen van cover-albums, waaronder een Beatles compilatie en een herinterpretatie van Lou Reeds Berlin.

Toch verdient zijn muziek meer aandacht. Altijd vol overtuiging en emotie gespeeld, hooguit niet zo makkelijk in het gehoor liggend door het rauwe karakter. Dat karakter zorgt er wel voor dat het zeer eigenzinnig en 100% gemeend klinkt.  Voor zijn nieuwe album Negative Boogie ging hij met backingband de studio in en heeft gelijk een groter label te pakken met Ba Da Bing Records. Word het dan toch tijd voor David Nance de superster? Nee, waarschijnlijk niet. Hij kan zijn 8-track recorder dan wel ingewisseld hebben, een studio betekent enkel dat hij nog meer controle heeft over het totaalgeluid van het album. Maar dat geluid is dus nog steeds rafelig, chaotisch en super rauw. Dit is al gelijk goed te horen op de onnavolgbare opener More Than Enough (Reprise), dat finaal ontspoort met heftig feedbackende gitaaruitbarstingen en psychotische vocalen: noem het bluespunk. Op dezelfde voet gaat de titeltrack nog even verder. De Merle Haggard cover Silver Wings is vervolgens het vreemdste lied op het album als jankende pedalsteel  en snikkende countryvocalen halverwege plaats moeten maken voor een wilde gitaarsolo. Psychedelische Liedjes als A Cruel Kind of Love en  Give it Some Time roepen sterk de vraag op of Nance niet te veel controle heeft in de studio, aangezien hij perfect het gevoel van drugged-out psychedelica weet op te roepen. Helaas zo goed dat het meer een trucje lijkt. Het is een gevoel wat wel vaker de kop op duikt, dat van “een trucje”. Gelukkig is zijn muziek dikwijl;s zo spontaan en oprecht dat het nergens zo veel opvalt als bij die twee liedjes. Hooguit nog één keer op 5, 2 and 4, dat klinkt als zeer goed uitgevoerde Velvet Underground verering.

Als songwriter komt hij dit album iets minder prominent naar voren, dit is vooral een album waarop veel ruimte is gelaten voor het rocken, de muziek: drugged-out psychedelica, blues, garagerock en punk. Vooral op de meer gebalanceerde, rustigere tracks komt hoe dan ook naar voren dat Nance een goed songwriter is die vooral goed in staat is emotie aan zijn teksten te koppelen. Zo lijkt River with No Color te handelen over zowel de eigen verantwoordelijkheid voor milieuvervuiling als een stukgelopen relatie:  “I became bleach and you became a sanitizer”, zo klinkt het dan ook “Babe, sometimes I can’t tell if we are living or dying. You say: there’s no difference aslong as you’re trying”, klinkt het vervolgens in afsluiter Ambulance, dat over de gehele duur van het lied nergens echt duidelijk maakt of we nu een traantje weg moeten pinken of voorzichtig moeten lachen.

Zo klinkt Negative Boogie vooral doelgericht en trefzeker. Op sommige momenten misschien iets te trefzeker en had hij er goed aan gedaan zich wat meer bezig te houden met songwriting en emotie en minder met stijl en het uitdokteren van een specifiek geluid. Toch is het een heerlijk rauw, gevarieerd en oprecht album geworden.



  1. More Than Enough (Reprise)
  2. Negative Boogie
  3. Silver Wings
  4. Cruel Kind Of Love
  5. Give It Some Time
  6. _____
  7. River With No Color
  8. DLATUMF Blues
  9. Trianglehead
  10. 5, 2 And 4
  11. Ambulance